Warnsveld 19-12-2019, vrijdag

Het nieuwe jaar komt eraan en daarmee ook weer een nieuwe reis voor ons. Niet naar een nieuwe bestemming, we gaan weer naar Marokko. Sinds we in 2008 vervroegd met pensioen zijn gegaan, zijn we iedere winter daar naar toe geweest, 1x niet toen Everdien haar moeder begin 2011 is overleden.

We hebben altijd weer veel zin om naar Marokko te gaan, we ontmoeten er meestal de nodige bekende camperaars en op plekken waar we vaker komen in Marokko kennen we inmiddels ook Marokkanen en worden we herkend in winkeltjes of op terrasjes. En we kennen ook enkele camping-eigenaren.

Naast de cultuur, die in de loop der jaren wel wat veranderd is maar fascinerend voor ons blijft, de natuur die afwisselend is qua landschap en flora en fauna, vinden we het klimaat ook erg prettig. Zeker ten zuiden van de Atlas is de temperatuur in de winter ook vaak tussen de 20º en 25º, hoewel door het landklimaat, als de zon ondergaat, het snel aardig kan afkoelen, zeker als je in bergachtig gebied bent.

Trouwens eergisteren en vandaag had het weer in grote delen van Nederland ook lenteachtige trekjes. Maar dat blijft niet zo, de winter moet nog beginnen en  hoewel de winters in Nederland de laatste jaren ook zachter zijn geworden, is het toch ook vaak somber en regenachtig weer.

De camper is weer startklaar, ze hebben bij de APK geen bijzonderheden kunnen ontdekken. Wel hadden we bij het noodweer wat we meemaakten in oktober in Spanje lekkage bij het dakraam. We hebben het hele dakraam laten vervangen want het frame waar het dakraam in zat was ook niet al te best meer, daarom maar in een keer het goed laten doen. Kost wel wat geld maar we hoeven  de komende jaren niet bang te zijn voor lekkage, althans bij dit raam niet. Want de camper wordt er niet jonger op (bouwjaar 2004) en wordt door ons intensief gebruikt maar wel goed onderhouden.

Onze Panasonic camera heeft de 4 zandstormen die we in de Sahara in maart/begin april hebben gehad helaas niet overleefd.  Hij lag weliswaar in de camper maar ik had vergeten hem in een tasje te doen, zodoende is er zand in het toestel gekomen. We hebben nu een andere bridge camera, een Nikon Coolpix P900 met maar liefst 83x optische zoom, ik  hoop daar goed vogels mee te kunnen fotograferen.

We hebben het leuk thuis, hebben de afgelopen weken veel vrienden en familie ontmoet en hebben ook de komende weken nog wat (eet)afspraken. Toch hebben we weer zin om op reis te gaan en we verwachten over een week of 4 weer te vertrekken.

Warnsveld 05-01-2020, zondag

Zoals het er nu naar uit ziet vertrekken we volgende week donderdag 16 jan. voor de 12e keer met de camper  in de winter naar Marokko. We waren al een paar x voor die tijd geweest, in 1978 voor het eerst met ons toenmalige campertje en we hebben ook wel eens gevlogen. We hebben de 1ste paar x dat we in de winter gingen veel gereisd om vooral maar zoveel mogelijk van het prachtige land te zien.

De laatste jaren deden we het al kalmer aan omdat we immers al veel gezien hadden, we hebben  voor ons interessante plaatsen zelfs meerdere keren bezocht. Ook nu zullen we kalm aan doen, weer niet zozeer nieuwe dingen ontdekken maar op een paar plekken iets langer blijven staan omdat we het daar mooi of fijn vinden..

Zoals het er nu naar uitziet zullen we door Spanje gaan en daar de ferry pakken in het zuiden, van Algeciras naar Marokko. Het weer ziet er nl voorlopig goed uit, geen vorst in Frankrijk en in Spanje wordt voorlopig ook droog weer verwacht. Mocht het weer plotseling drastisch omslaan, dan kunnen we altijd nog vanuit Barcelona gaan met de ferry naar Tanger Med. Of desnoods vanuit Sète, wat we in de beginjaren een paar x hebben gedaan.

We hebben zin om te vertrekken, weer wat aangewakkerd door een 4-tal documentaires over Marokko die zijn uitgezonden op Arte, ‘Les Couleurs du Maroc’, te zien op You Tube onder de naam ‘Die Farben Marokkos.’

https://www.youtube.com/results?search_query=die+farben+marokkos

                      Everdien probeerde de nieuwe camera en fotografeerde een pimpelmees in onze tuin

 

We hebben inmiddels ook wat foto's  bij 'extra foto's '  geplaatst van een klooster in Italië, muurschilderingen in Spanje  en van het Plaza España in Sevilla .

Warnsveld 14-01-2016, dinsdag

Dachten we vorige week nog dat we donderdag zouden vertrekken, de vertrekdatum is een dag eerder geworden, we gaan morgen al op pad.

We hebben alles voor elkaar, vrienden bezocht, camper gepakt, kortom waarom nog een dag langer in dit sombere weer blijven?

We zullen inderdaad zoals verwacht, door Spanje rijden om daar over ruim een week in Algeciras  de boot naar Tanger Med te nemen.

Het weer in Nederland is bijzonder zacht, aankomende nacht 10º en morgen 12º om dat deze lucht oorspronkelijk met zuidenwinden uit Marokko komt. In Marokko is het warmer en schijnt de zon, in Spanje ook, we hebben er weer veel zin in.

  

Een houtduif pikt de door de mezen gemorste zonnebloempitten op.

          De toverhazelaar staat in de tuin in volle bloei

Langrès 15-01-2020, woensdag

Vanmorgen zijn we, net als vorig jaar omstreeks deze tijd  toen we naar Marokko zijn vertrokken , om 7 uur opgestaan. We reden om 8.15uur in de schemering van het kerkpleintje achter ons huis af.

We hadden al een paar appjes , mailtjes en berichten in het  gastenboek op onze site gehad om ons een goed reis te wensen, leuk!

De reis verliep goed, zonder bijzonderheden, het enige vermeldenswaardige is het prachtige weer die we hebben gehad. Vertrokken we al met brede opklaringen, boven de Ardennen werd het zonnig en dat bleef het tot vlakbij Langrès, daar werd het bewolkt en vielen er een paar druppels, meer ook niet.

Evenals vorig jaar staan we op de nieuwe betaalde cp in Langrès aan de stroom à €10,10. Een cp, die wellicht wat steriel oogt achter een hek met slagboom, veilig is het wel, maar het uitzicht over het dal van de Marne is ook erg mooi. Dat was het landschap onderweg ook al met zijn glooiende hellingen met groene weilanden.

We hebben diesel getankt voor €1,15 in Luxemburg, langs de tolweg in Frankrijk kost het ongeveer €1,65.

OP de matrixorden stond dat er stakingen waren en dat je daarom moest denken aan de covoiturage, dat blijkt carpoolen te zijn. Beetje lachwekkend bij het huidige weer  was de tekst op een ander matrixbord : voorzichtig! Het is winter.

We hebben over de ongeveer 650 km 7,5 uur gereden, de 1ste dag willen we altijd een beetje opschieten. Voor ons geen cliché zoals ‘het gaat niet om de bestemming maar om de reis’. Dat gaat alleen maar op voor ons als het ongeveer 20º is en we niet tureluurs zouden worden van de vele rotondes maar er werkelijke wat te genieten is, wij prefereren de tolweg in de winter.

Er waren niet veel campers onderweg in het noorden, naast ons staat hier nog een andere camper, een Belg die weer op de terugreis uit Spanje is.

Uitzicht vanaf de cp in Langrès over het Marnedal.

N47.85497 E5.33496, alle voorz. €10,10 met elektra.

Bij binnenkomst krijg je na betaling een ticket, met de code die daarop staat kun je stroom krijgen en bij vertrek de slagboom openen.

 

Bollène 16-01-2020, donderdag

We gingen gisteren al om 23.15uur naar bed , een uur eerder dan gewoonlijk. W.s. daarom konden we niet in slaap komen en waren we ook vroeg wakker, dan maar wat lezen in bed. We zijn om  8.30 opgestaan en een uur later weer weggereden . Na een paar wolkenvelden werd het weer zonnig . We zijn probleemloos door Lyon gereden , geen last van blokkades door  stakers want het was vandaag weer een grote stakingsdag, vooral bij het openbaar vervoer. Althans dat was de bedoeling van de vakbonden, of het gelukt is is de vraag. We hebben gelezen dat er volgens de bonden 250.000 mensen op de been waren in Parijs, minder dan vorige week. Er zijn wat toezeggingen gedaan aan de vakbonden, zo is de verhoging van de pensioenleeftijd naar 64 jaar van de baan, maar volgens de radicale CGT is dat niet voldoende. Mocht de staking als niet succesvol worden gezien, dan versterkt dat de positie van de regering Macron. De steun voor de meer dan 6  weken durende staking begint af te brokkelen, mensen m.n. in Parijs beginnen wat te balen van het openbaar vervoer wat niet of gebrekkig rijdt.

Bij Beaune staan langs de snelweg diverse opslagplaatsen van wijn huizen waar m.n. de cremants worden bewaard, hier die van het wijnhuis Veuve Ambal

De 1ste keer dat we het museum in Lyon ontworpen door  Frank Gehry een beetje fatsoenlijk op de foto krijgen, zonder dat er een vrachtauto voor reed, de vlekken op het raam nemen we maar voor lief.

De cp in Bollène bij Le Clerc supermarkt,

N44.32199  E4.74428

gratis, met voorz.

We zijn weer via de tolweg gereden, wel aardig wat verkeer maar ondanks een paar wegwerkzaamheden geen opstoppingen.

Het was bijna 450 km, bijna 5,5 uur rijden naar Bollène waar we nu voor de 3e keer staan bij de supermarkt van Leclerc, vorig jaar hebben we hier voor het eerst 2x gestaan. Praktisch, niet ver van de tolweg, er zijn gratis voorzieningen en je tankt er een stuk goedkoper dan langs de tolweg, €1,449, scheelt zo’n €0,25. En we hebben hier wat dozen wijn voor in Marokko gekocht, naast wat dagelijkse boodschappen en delicatessen.

Je staat hier rustig, het is goed verlicht en er staan nog 4 andere campers.

En zo juist ging de schuifdeur van de douche niet meer open, er is een onderdeeltje afgebroken waar de deur in hoort te rollen. Met moeite weer open gekregen, nu kan hij  niet meer dicht. Dat wordt dus toiletteren achter een gordijntje, wel primitief maar de camper wordt wat ouder hebben we andere reizen ook al, meestal niet tot ons genoegen, mogen ondervinden.

Sant Celoni 17-01-2020

Ondanks dat je vlakbij het drukke benzinestation staat van Leclerc, is het toch rustig ’s nachts. We werden gewekt door een regenbui kort na zessen, om 8 uur opgestaan en om 9 uur reden we weg van de cp. In Zuid Frankrijk was het eerst zwaarbewolkt met een dreigende donkere lucht maar de regen bleef beperkt tot wat gespetter. Vlakbij de Pyreneeën begon het breed op te klaren en in Spanje was het ronduit zonnig.

 

                                    Bovenste deel van de façade van de kerk Sant Martì in Sant Celoni

De kerk met de Barok versierde gevel.

Jammer dat de zon zo laag staat.

Cp Sant Celoni, N41.688430 E2.494610

gratis, met voorzieningen

 

We zijn gestopt 40km boven Barcelona op een cp in Sant Celoni, 40km van Barcelona verwijderd. Eerst hebben we nog goedkoop getankt bij de supermarkt Esclat, een Catalaanse winkelketen, voor €1,189, je zou bijna met plezier de tank volgooien. Maar volgens de  Weekly Oil Bulletin van de EU is de brandstof in Spanje 11% hoger dan een jaar geleden maar nog altijd een van de goedkoopste in Europa, gemiddeld hier in Spanje kost de diesel €1,253 per liter.

De cp is een apart gedeelte van een parking bij het station, is gratis en er zijn voorzieningen. De cp grenst wel aan de spoorlijn maar ’s nachts schijnt er maar 1 goederentrein te rijden.

Het is prachtig weer, 17º, maar dat gaat wel veranderen, de komende dagen valt in een groot gedeelte van Spanje regen, hier in de omgeving zo veel dat er zelfs voor mogelijke wateroverlast wordt gewaarschuwd. Er geldt vanaf zondag code geel voor een stormachtige wind in de provincies Valencia en Alicante aan de kust. Meer landinwaarts kan er sneeuw gaan vallen. De temperatuur maakt dan ook een flinke duikeling, dit na prachtig weer de afgelopen weken met zelfs de warmste zomer sinds 70 in Oost Spanje.

Je merkt wel dat je zuidelijker zit, de zon staat hoger, gaat later onder (17.46uur) en bij de Pyreneeën zagen we wat bloeiende fruitboompjes en gele bloemen in de berm.

We zijn vanmiddag de stad ingewandeld, aan de gele strikken, Catalaanse vlaggen en graffiti op de muren zie je dat je in Catalonië bent. Het centrum stelt niet zo veel voor maar je hebt er wel een mooie kerk, de Sant Martì, met barokke muurschilderingen, eigenlijk sgraffito .Sgraffito is een techniek waarbij in verschillende  gekleurde pleisterlagen wordt gekrast en er zodoende figuren e.d. ontstaan, in verschillende kleuren. De kerk is de mooiste barokke kerk van Catalonië en dateert uit de 17e-18e eeuw.

Stonden we gisteren nog met 4  campers, vanavond kwam er nog 2 andere campers bij hier zodat we met z'n drieën staan.

 

 

We hebben de laatste jaren al veel uitingen

gezien van de Catalaanse onafhankelijksheidsstrijd, deze 3 hadden we nog niet.

    'De straten zullen altijd van ons zijn'

          'Morgen kun jij het zijn'

Ibi 18-01-2020, zaterdag

Er kwamen vannacht 2 goederentreinen langs en de personentreinen reden niet tussen 23.00uur en 6.45uur, we hebben redelijk geslapen.

We hadden het plan naar Onda te rijden, daar zijn we vaker geweest, dat was 340km, dus niet al te ver. We waren daar dan ook al om een uur of 1 en dachten een middag te relaxen, lekker in het zonnetje te lezen, het is een mooie rustige plek waar wat bloemen bloeiden en zwarte roodstaarten waren.

Onderweg werd er op Matrixborden gewaarschuwd voor sneeuwval op zondag en maandag in de kuststreek, dus na de lunch toch maar eens wat weerapps geraadpleegd. De voorspellingen waren nog somberder dan gisteren en na ampel beraad besloten we verder te rijden en eerst gas te tanken. Als we dan niet verder kunnen door sneeuw dan kunnen we in ieder geval de verwarming aan.

                                                        Bij de cp in Onda stond een bloeiend abrikozenboompje 

De tekst en afbeelding op de matrixborden spreekt voor zich.

Cp in Ibi, N38.622300 W0.567190

alleen waterkraan

We zijn in de loop van de middag vertrokken en zijn gekomen tot Ibi, we zijn gestopt voordat het ging schemeren. We staan op een parking waar nog een paar campers staan, redelijk beschut achter cipressen mocht het gaan stormen. Storm die overigens morgenmiddag wordt verwacht, 100km per uur. Dan zou er ook 30 cm sneeuw kunnen vallen, maar niet te laat vertrekken morgen. We hebben vorig najaar ook al in noodweer gezeten, dat hoef je niet op te zoeken.Het verwachte slechte weer met kans op wateroverlast is kennelijk ook in Nederland op het nieuws geweest, we kregen al een paar appjes om ons te waarschuwen.

Ibi ligt zo’n 40km verwijderd van Alicante en Benidorm, een streek die doorgaans niet met sneeuw wordt geassocieerd. Zo hebben we vandaag dan toch nog 550km gereden, als het goed is valt het morgenochtend nog mee met het slechte weer en gaan we dan niet al te ver, zodat we dan een 'vrije' middag hebben maar Marokko ligt niet naast de deur.

Salar, 19-01-2020, zondag

We zijn vanmorgen vroeg opgestaan, het slechte weer was immers vanaf de middag voorspeld. Daarom reden we al om 8.30 uur uit Ibi weg, een prima plek om te overnachten, erg rustig ’s nachts en een Mercadona op 10’ lopen.

We hadden bedacht om naar Lorca te gaan, we zouden immers niet te ver rijden, maar we zagen dat het daar ook 90km ging waaien vanavond. Daarom een plek uitgezocht in een voorstadje van Granada. Dat werd geen succes, voorzichtig uitgedrukt, daarover zo meer.

Op de snelweg tussen Lorca en Granada zagen we bij benzinestations telkens sneeuwschuivers staan, het was ook maar 2º. En jawel hoor, zo’n 50km voor Granada kwamen we in een sneeuwbui en waren de sneeuwschuivers en zoutstrooiers  in actie hoewel er maar een kleinlaagje sneeuw lag maar het nog maar 0º was. Voor Granada, dat lager ligt ging de sneeuw over in regen.

Het voorstadje  van Granada, waar volgens P4N een cp moest zijn, had smalle straatjes . Via een smal weggetje moesten we een nog  smaller pad indraaien, dat lukte niet, wel als we van de andere kant er in zouden draaien. Na ongeveer 1km konden we keren en toen konden we met enige moeite tussen betonnen palen door, het pad indraaien. Na 500m stonden we voor een gesloten hek, daarachter stond een oude camper en op het hek een tel.nr. We dachten wel wat een gribus zootje maar we telefoneerden en kregen geen gehoor, terwijl de regen op het dak kletterde. Het lukte warempel om de camper te keren op het smalle pad en moesten weer het Andalusische stadje in. Het kostte ons enige tijd om uit het stadje met overal eenrichtingsverkeer en zeer smalle straatjes te komen, niet nadat Everdien enkele malen uit de camper moest om aanwijzingen te geven om de haakse bochten te kunnen nemen om een ander straatje in te draaien, centimeterswerk.

 

Tussen Lorca en Granada, in het dal ligt Velez Rubio.

Toen was er nog geen sprake van sneeuwval, die kwam later.

Vrij staan bij een benzinestation waar voorzieningen zijn,

Salar, N37.163868 W4.076829

Uiteindelijk weer op een normale weg gekomen en we zijn doorgereden naar Salar, 40km na Granada. Daar staan we op een plek bij een benzinestation waar eenvoudige voorzieningen zijn maar dat is ook het enige wat het vermelden waard is, ware het ook niet dat we in de luwte van een rotshelling staan. Een wonder dat we nog zo’n goed humeur hebben gehouden, Everdien heeft slechts 1x gezegd :dit is mijn manier van reizen niet.

We hebben vandaag meer dan 450km gereden, er was geen vrachtverkeer omdat het zondag was. We zijn buiten het gebied gekomen waar de storm, die Gloria is genoemd, nu en de komende dagen huishoudt. Hier in Salar bleef  ’s middags na 15.00 uur droog bij 9º en was er net veel wind terwijl vanmiddag het vliegveld van Alicante gesloten is vanwege de storm..

La Cala de Mijas , 20-1-2020, maandag

Hoewel de weg naar het dorp langs onze overnachtingsplek liep, hebben we rustig geslapen. Wel begon het vanmorgen vroeg om een uur of half zeven te regenen/natte sneeuwen. Toen we wegreden waren de bergen rondom ons bedekt met een dun laagje sneeuw maar het was droog toen we vertrokken

Het was nog maar 220km rijden naar Algeciras vanwaar de boot naar Marokko vertrekt. Toch zijn we naar La Cala De Mijas gereden, wat 120km rijden was. We hebben ons al genoeg gehaast om het slechte weer voor te blijven en bovendien is het weer in Noord Marokko ook slecht. En het was inmiddels weer beginnen te regenen, kortom genoeg redenen om te stoppen.

Naast berichten over de storm Gloria, zo zijn een groot aantal scholen in  provincies in de regio Valencia vandaag gesloten i.v.m. de storm Gloria , zijn ook de homeopaten in het nieuws in Spanje.

Toen we vertrokken was het weer droog, er was vannacht wat sneeuw gevallen.

Vooral veel Engelsen hier en die hoeden, ach ja, je moet ervan houden.

cp La Cala de Mijas, gratis, met voorz.

N36.50452 W4.68364

 

Sinds dit jaar zijn homeopaten in Spanje wettelijk verplicht om de werkzaamheid van hun therapie middels een klinische studie aan te tonen. Dat levert voor deze en andere zogeheten pseudotherapeuten zoveel problemen op, dat de Fundación Terapias Naturales heeft aangekondigd gerechtelijke stappen te nemen om deze hoge eis te bevechten. In feite moeten homeopatische geneesmiddelen aan dezelfde eisen voldoen als reguliere medicijnen wat natuurlijk toe te juichen is. Niet  door de homeopaten natuurlijk, dat homeopathie werkt is immers nog nooit wetenschappelijk aangetoond. Zo ligt er al enige decennia een miljoen dollar  te wachten op degene die wetenschappelijk kan aantonen dat homeopathie werkt. Dit bedrag is beschikbaar gesteld door een stichting opgericht door de illusionist James Randi en staat bekend onder de naam One Million Dollar Paranormal Challenge . Naast homeopathie geldt het ook voor wetenschappelijke bewijzen voor zgn paranormale of bovennatuurlijke verschijnselen. Er zijn bekende figuren die aan deze test zijn onderworpen, onder omstandigheden waarmee beide partijen akkoord konden gaan. Zo vielen oa Uri Geller, Char, alsmede de ‘baby’fluisteraar Derek Ogilvie door de mand.

Terug naar de Spaanse homeopaten: Het Spaanse ministerie van Volksgezondheid beschouwt de alternatieve geneeswijzen als een gezondheidsrisico. In september van het vorig jaar liet het ministerie al in een brief aan de EU weten dat er kankerpatiënten waren overleden nadat zij gekozen hadden voor een behandeling met homeopathische medicatie; daarmee vormt deze therapie een risico voor de volksgezondheid.

In de recente  Spaanse wetswijziging worden strengere eisen gesteld aan homeopathische producten die op de markt worden gebracht met een ‘therapeutische indicatie’. Slechts 12 van de 2008 producenten die hun product op de markt brachten, volgden hierbij de vereiste procedure. De rest koos voor de verkoop van hun product voor de makkelijkste weg, namelijk met een consumentenwaarschuwing op het etiket die het gebrek aan bewijs van therapeutische werkzaamheid vermeldt.

In Nederland werd de wet op alternatieve geneesmiddelen al aangescherpt in 2012. Zo mogen fabrikanten geen gezondheidsclaims meer maken die ze niet kunnen bewijzen en dus niet in de bijsluiters vermelden. Deze wetgeving is toen tot stand gekomen onder minister Schippers.

Toch zijn er mensen die baat hebben bij het gebruik van alternatieve geneesmiddelen, dat wordt volgens ons veroorzaakt door het placebo effect : het werkt niet maar het helpt wel.

Altijd leuk voor een discussie , dit onderwerp.

We hebben vaker gestaan hier in La Cala de Mijas, er staan altijd veel campers met overwinteraars. Zo ook nu, we tellen wel 7 verschillende nationaliteiten waarbij de Engelsen, zoals vaker hier rijk vertegenwoordigd zijn. We staan niet onaardig, achter ons is de golfbaan, aan de ene kant staan  Duitsers, aan de andere kant een wat ouder Frans echtpaar waar we vanwege de regen maar kort mee gepraat hebben. Want regenen deed het vandaag, af en toe stevig en het was maar 7,5º.

Algeciras 21-01-20120, dinsdag

Omdat het maar 100km rijden was naar Algeciras waren we al om 10.30 uur bij het boekingskantoortje van Carlos Gutierrez. We hebben voor €180,- een open retour gekocht, we varen dit x over met de Marokkaanse maatschappij AML, morgen om 11.30 uur.

We staan op de parking tegenover de Carrefour, naast het kantoortje van Gutierrez die goede zaken doet met camperaars.

Wij hebben vanmorgen nog boodschappen gedaan bij de Carrefour, de parking ligt ideaal.

 

                   Het bescheiden kantoortje van Carlos

parking bij Carlos in Algeciras: N36.17930 W5.t644116, geen v.

Vanmorgen was het nog lekker rustig, de parking stroomde vol

We hebben de afgelopen dagen naast wijngaarden ook de nodige olijfbomen gezien, er wordt dan ook veel olijfolie geproduceerd in Spanje. Toch was 2019 voor Spaanse olijfolieproducenten een slecht jaar. President Trump heeft een importheffing op Spaanse olijfolie ingesteld, daardoor is de export naar Amerika fors gedaald, met maar liefst 60%. Ook is er concurrentie van andere olijfolieproducerende landen die goedkopere olijfolie van goede kwaliteit op de markt brengen.

Olijfboeren in Spanje hebben zodoende  moeite om het hoofd boven water te houden. Met een gemiddeld inkomen van 2 euro per liter olijfolie lijden de boeren verlies; de productiekosten van een liter olie bedragen 2,75 euro. De meeste olijfolie wordt geproduceerd in de provincie Jaén met in totaal 70 duizend hectare olijfboomgaarden met daarop 70 miljoen olijfbomen. Maar ook in Andalusië draait de economie van meer dan 300 dorpen en 250 duizend gezinnen op de olijfolie-industrie. De vereniging van olijfolieproducenten heeft de regering verzocht om met maatregelen te komen om deze belangrijke sector voor de Spaanse economie tegemoet te komen.

Hoewel de laatste jaren de prijs van olijfolie voor producenten met 40% is gedaald, merken consumenten daar in de winkel nauwelijks iets van. De olijfolie is daar maar 8% gedaald.

 

 

 

 

Onze route door Spanje begon in Sant Celoni op vrijdag 17-01-2020.

Zaterdag reden we door naar Ibi.

Vervolgens kwamen we zondag in Salar aan.

Op maandag reden we een klein stukje naar La Cala de Mijas.

En op dinsdag 21-01-2020 waren we in Algeciras waar vandaan woensdag 22-01-2020 de boot naar Tanger vertrekt

De parking raakte in de loop van de middag aardig vol, vooral met Franse campers, er staan er nu meer dan 50. En een groot deel heeft er een bak achter hangen, mensen slepen wat mee.

Henk en Suze , die we kennen van Tafraout, kwamen hier ook in het begin van de middag om een ticket te kopen. Zij gaan morgen met dezelfde boot als ons over en staan voor de overnachting op een andere parking  bij de Mercadona.

Het noodweer in Spanje  heeft zich verplaatst naar Catalonië vandaag. De grensovergang met Frankrijk is gesloten wegens hevige regen-en sneeuwval. Gisteren was de A7 bij Ibi ook afgesloten door sneeuwval, zondag waren we daar nog overgereden, we zijn daar net op tijd weggeweest. We hebben vanochtend geruime tijd zon gehad, vanmiddag werd het bewolkt en het werd 14º.

Asilah 22-01-2020, woensdag

We zijn vandaag overgestoken naar Marokko, de boot vertrok met een uur vertraging om 12.30uur, dat viel nog mee. Aan boord moest er een formuliertje worden ingevuld met wat gegevens en  konden we in de rij gaan staan voor het kantoortje van de paspoortcontrole aan boord. Na een kwartier hadden we een stempel in het paspoort en konden we gaan zitten. De overtocht duurde bijna 2 uur, de tijd verstreek snel want we hebben zitten kletsen met Henk en Suze. We waren als laatste van de boot af, in de camper voor ons daar zat aanvankelijk niemand in en op het laatst kwam het Franse echtpaar eraan sukkelen en konden we eraf rijden.. Daardoor konden we ook als laatste aansluiten  in de rij voor de scan, iets nieuws sinds vorige week. Moest je al een aantal jaren door de scan als je Marokko uitging, nu dus ook als je Marokko inkomt. We knepen hem wel een beetje vanwege de dozen wijn die we in Frankrijk hadden ingeslagen toen we door de scan gingen. Toen we door de scan waren geweest, moest Everdien de beide achterdeuren openen. Shit, maar het bleek dat ze alleen op ijzeren voorwerpen tikten, men was duidelijk op zoek naar wapens. Vervolgens moest de camper nog worden ingevoerd en uiteindelijk konden we om half 5 het haventerrein afrijden.

 

We staan in de rij op de bootte wachten. Links zijn de kranen voor de containerboten.

We staan enigszins gespannen te wachten tot we door de scan gaan.

We zouden op camping Assada gaan staan , Henk en Suus gingen daar ook heen, omdat het inmiddels met bakken uit de hemel kwam. Maar toen we daar langs heen reden stond het daar niet alleen behoorlijk vol maar was het ook  nat met plassen. Dus zijn we door gereden naar de boulevard naar de camperplaats waar we een plekje konden vinden waar we vaker hebben gestaan, in de luwte van het restaurantje. We staan hier aan de stroom ,er zijn primitieve voorzieningen om de pot te legen en water te tappen maar de prijs is wel omhoog gegaan, we betalen nu net zoveel als op de camping, 80 dh. We staan echter op beton, geen blubberpoten en we hebben zicht op zee , als de regen op de ramen dit uitzicht niet af ertoe belemmerd.

Regen en kou, 10º, geen glorieuze binnenkomst in Marokko, de komende dagen blijft het onbestendig.

Omdat we eerst internet hebben geregeld hebben we nog geen foto en gegevens van de cp geplaatst, dat komt morgen wel.

Het is trouwens behoorlijk druk met campers in Asilah, de beide campings zijn aardig gevuld en de cp staat ook vol maar heeft nog een uitwijkmogelijkheid aan de andere kant van de weg waar nu ook een aantal campers staan.

Asilah 23-01-2020, donderdag

Er loopt de doorgaande weg N1 vlak langs de cp, toch heb je daar ’s nachts totaal geen last van. Ook niet van het restaurantje waar we naast staan, daar is wel luid gepraat ’s avonds maar na een uur of 11 is het stil.

We stonden met veel campers hier de afgelopen nacht, veel zijn er weer vertrokken vanmorgen, zij gebruiken Asilah voor  1 overnachting en zorgen dan dat ze internet krijgen door hier  een simkaartje te kopen. Of Asilah is de laatste overnachtingsplek voordat men weer met de boot naar Spanje gaat, zoals de Engelsen die vanmiddag naast ons kwamen staan. Aan het eind van de ochtend stonden we hier maar met 2 campers en nog een paar op de parking aan de overkant.

 

Foto's van Asilah, op de foto hierboven zie je de groene koepel van een marabout, hier ligt een heilige begraven.

Tegen een uur of 12 werd het droog na regenbuien vanochtend. We zijn de stad ingewandeld waarbij er alweer werkzaamheden aan de haven hier zijn, hij wordt op  uitgebreid. Asilah is een pittoresk stadje waar veel huizen in de ommuurde medina blauw en gedeeltelijk wit zijn hoewel groen ook wel aanwezig is, soms groene deuren , het stadje heeft een Portugees/Andalusische uitstraling. Dat is geen wonder want Asilah is ooit door de Portugezen bezet geweest, het werd veroverd in 1421.  Vanaf 1924 is het nog een paar decennia Spaans geweest.

Asilah wordt ook wel een kunststadje genoemd omdat het geliefd is bij schilders. Overal zijn muurschilderingen te zien die om de paar jaar door andere kunstenaars aangebracht worden. In de zomer worden  er in het centrum Hassan II culturele evenementen  en

exposities gehouden. Omdat Asilah dicht bij Spanje ligt wordt het soms overspoeld door Spaanse toeristen. De winkeltjes in de medina, waar je soms aardige dingen kunt kopen, zijn dan ook op toeristen ingesteld.

Omdat we ieder jaar wel in Asilah komen en soms wel 2x, kennen we een aantal mensen, vooral dan ambulante handelaren.  Het product wat ze dit jaar vooral proberen te slijten zijn simkaartjes van Maroc Telecom. Gisterenavond hadden we bij een kiosk al een nieuw simkaartje gekocht, die van vorig jaar werkt niet meer. Een simkaartje kost 25 Dh en voor 100 Dh heb je 10GB om te internetten ( 10 Dh is ongeveer €0,95, voor het gemak rekenen we €1,-) Bij een handelaar konden we gisteren aan de deur een simkaartje met 20GB voor 500Dh kopen, dank u, we zijn al voorzien en aanzienlijk goedkoper.  Wie we vorig jaar gemist hadden was de Rastaman, zoals wij hem noemen. Een man met dreadlocks die oorspronkelijk uit Ghana komt maar al een tijd in Marokko woont. Dit jaar was hij er weer, hij bleek vorig jaar 2,5 maand  met longproblemen in het ziekenhuis te hebben gelegen in Tanger. Hij leurt met Afrikaans houtsnijwerk maar we hebben niets nodig. Hij wel, medicijnen tegen astma, dus hebben we hem niet alleen een bal voor de kinderen maar ook een klein beetje geld voor medicijnen gegeven. We geven eigenlijk nooit geld aan arme mensen, dan kun je wel aan de gang blijven, maar omdat we hem zeker al 8 jaar kennen maakten we een uitzondering. We geven wel regelmatig, soms iedere dag, een Dirham aan een bedelaar om brood te kopen, voor €0,12 koop je hier een rond brood. Maar dan wel aan echte bedelaars, voor zover we menen die te kunnen herkennen.

 

                              Nog wat foto's uit de medina van Asilah, de zon komt er even door maar de straat is nog nat

Aan het eind van de straat hierboven staat  een vierkante toren op een pleintje.

Links van de toren is in de stadsmuur de Bab el Bahr, de Zeepoort

 

 

Een uitbundig beschilderd atelier.

Cp Asilah, N35.474000 W6.026890

50Dh, stroom 30Dh, eenvoudige voorz.

Het is vandaag een groot deel van de dag droog gebleven, het werd niet warmer dan 14º. In de loop van de middag begon het vrij stevig te waaien, gelukkig dat we wat in de luwte staan van het restaurantje. En vanaf een uur of 4 kwam het weer met bakken uit de hemel, morgen maar beter weer opzoeken, eens kijken hoever we komen. Aan de kust blijft het de komende dagen nog buiig en we moeten ook een keer wat wassen.

Marrakech 24-01-2020, vrijdag

Vanmorgen zijn we om 9 uur vertrokken richting Marrakech, boven zee zaten dreigende buien. Na een kwartier rijden viel het eerste buitje, daar bleef het wonder boven wonder bij. Sterker nog de buien bleven boven zee en we hebben zelfs een tijdje zon gehad.

In de buurt van Casablanca begon het weer te regenen, we namen daar de afslag van de tolweg richting Marrakech.

Je rijdt dan wel over de tolweg maar het blijf opletten want je maakt situaties mee die in Europa niet mogelijk zouden zijn. Er steken mensen wandelend, niet eens hardlopend, over, een keer liepen er kippen over de vluchtstrook. Het gevaarlijkst was wel de man in een psychose die druk gesticulerend en pratend over de linkerrijbaan liep, met het verkeer mee.

We hebben 2x een vrachtauto gezien die van de weg was geraakt, 1 lag helemaal op zijn kant. Verder waren er de nodige pechgevallen die langs de weg stonden, vaak ook vrachtauto’s.

Onderweg langs de kust lagen overal grote plassen op de velden, als gevolg van de overvloedige regenval. Toch zijn er andere delen van Marokko waar er watergebrek heerst. Dit zal in de toekomst alleen maar toenemen als gevolg van de klimaatverandering.

Het Franse EP-lid Gilles Pargneaux heeft tijdens een programma op de Marokkaanse nieuwszender Medi1 TV laten weten dat Marokko naar verwachting binnen 25 jaar maar liefst 80 procent van zijn watervoorraden zal verliezen. De Franse politicus en lobbyist roept daarom Marokko op om snel actie te ondernemen. Volgens hem is het "hoog tijd om te reageren".

Volgens de Fransman spant Marokko zich al decennialang in om de daling van de waterreserves te remmen. De eerste maatregelen werden ten tijde van wijlen Koning Hassan II getroffen. Het werk werd door zijn zoon Koning Mohammed VI verdergezet, maar er is nog meer nodig.

Een rapport van het World Resources Institute (WRI) toont aan dat Marokko tot de 27 landen behoort waar watertekort heerst. Voor het rapport werd gekeken naar 164 landen. Marokko  staat op de 22e plaats.

Een van de vrachtauto's die van de weg zijn geraakt, deze ligt helemaal op zijn kant

Zo'n vrachtauto waar het stro hoog ligt opgestapeld, zou in Europa van de weg worden geplukt.

Marrakech, Camping Ferdaous,

N31.71893 W7.98356, 75Dh

Het weer knapte na Casablanca weer op , het werd droog en het bleef bewolkt maar zo’n 20km voor Marrakech begon de zon te schijnen. We zijn op camping Ferdaous gaan staan, tot niet lang geleden was dat een wat verwaarloosde camping. Er is echter een nieuwe eigenaar komen en men heeft alles opgeknapt, er zijn nieuwe sanitair gebouwen waar vorig jaar een gedeelte van klaar was maar nu is alles afgebouwd. Er is een pendelbusje die naar het centrum van Marrakech rijdt , daar maken we nog geen gebruik van, we zijn vaak genoeg in Marrakech geweest, misschien overmorgen want we blijven hier wel een paar dagen.

We hebben over de 525km ( tol ongeveer €16,50) die we gereden hebben precies 6 uur gedaan zodat we vanmiddag nog een tijdje in de zon hebben kunnen zitten koffiedrinken en we hebben gepraat met een Nederlander die met zijn vrouw en vrienden hier ook op de camping staan.

De zon bleef schijnen, het was 19º en we hebben de korte broek weer aan gehad, voor het eerst deze reis. En het wordt pas na 19.00 uur donker, we zijn weer een stuk zuidelijker.

Marrakech 25-01-2020, zaterdag

Vanmorgen vroeg scheen de zon nog en het leek het goede dag om de was te doen. Het blijkt dat ze hier een wasmachine hebben, gevraagd bij de receptie, brengt u maar, kosten 30Dh wat een koopje is.

De bewolking nam toe en toen onze was de machine in ging begon het licht te regenen, kregen we toch nog een staartje van de buien aan zee mee. Doordat het vanochtend bewolkt bleef en het daardoor na een koude nacht, het koelde af tot 4º, nog koud bleef , hebben we vandaag stroom  genomen. We moesten nog gas kopen want de LPG reservefles is ook niet oneindig.. Tegen 12 uur kwam de zon er weer  door, stroom hadden we dus niet echt nodig gehad maar dan doen we vanavond de elektrische kachel aan.

Kinkkende klaverzuring, Afrikaanse soort.

De plant bevat veel oxaalzuur en is daardoor giftig maar we wilden er toch geen thee van zetten.

Vanmorgen kwamen er 2x groepen van meer dan 50 ooievaars overvliegen, veelal zwevend op de thermiek.

Ze zijn waarschijnlijk op weg naar Europa, oa Spanje en Portugal maar ook naar België en Nederland. Het zijn trekvogels en hebben overwinterd in West Afrika. Marokkaanse ooievaars zijn standvogels.

Marokko heeft in nov. 2018 besloten om de zomertijd aan te houden, terwijl in Europa daar nog geen eenduidigheid over bestaat. Het is een voorlopige maatregel die later nog geëvalueerd zal worden. Door de zomertijd aan te houden is het in de winter in Marokko dezelfde tijd als in Europa. Wij vinden dit prettig, het is niet zo vroeg donker in Marokko, nu is dat zo ongeveer vanaf 19.00uur, om 18.59 uur gaat de zon onder en om 8.30uur komt de zon weer op hier in Marrakech.

Alleen tijdens de Ramadan wordt gedurende die maand tijdelijk weer de wintertijd gehanteerd. Dit omdat dan de klok weer teruggedraaid kan worden zodat mensen dan een uur eerder mogen eten. Na de Ramadan gaat de klok weer een uur vooruit, als in Europa de zomertijd weer van kracht is, is er weer een uur tijdsverschil met Marokko.

Er is in het begin veel geprotesteerd tegen het hele jaar aanhouden van de zomertijd, vooral door scholieren en studenten en hun ouders. Dit omdat kinderen ’s ochtends in het donker naar school moeten.

Het motief van de regering om de zomertijd aan te houden is in de eerste plaats energiebesparing, het is immers ’s avonds een uur langer licht (en ’s ochtends een uur langer donker). Ook verwachtte men dat de criminaliteit met 3% zou dalen en dat het aantal verkeersongelukken met maar liefst 11% zou dalen. Cijfers over de afgelopen winter zijn echter niet bekend gemaakt.

 

De Renault Gouélette van onze buurvrouw

Vorig jaar stond de oude Chevrolet ook al op de camping, het lijkt erop dat er men geen heil meer in ziet deze verder te restaureren.

Deze neppalm rechts is van een telecommaatschappij. Marokkanen hebben in onze ogen vaak een niet zo'n subtiele smaak.

Vlakbij de camping hebben we een gasfles gekocht, een rode van Afriquia. Deze past zonder adapter op onze aansluiting, we doen alleen een extra rubberen ringetje bij de aansluiting. Voor de fles met inhoud betaalden we 130Dh (bijna €13,-), ook al weer goedkoop, we betaalden andere jaren 145Dh.

Naast ons kwam een jonge vrouw , een alleenreizende, met een wel heel bijzondere bus, een Renault Gouélette uit 1956. Wij hebben ooit een Renault Estafette gehad waarmee we in 1978 met onze zoon Martijn ook naar Marokko zijn geweest. Deze Gouélette houdt het midden tussen een Estafette en een Renault Saviem. Ze is met een proefrit bezig, ze wil eigelijk naar Iran gaan maar ze heeft pech, de versnelling is kapot en ze heeft al meer pech gehad.

In de loop van de middag werd er op de deur geklopt, wat een verrassing, daar stonden Leny en Pieter. We wisten dat ze in Marrakech ook op een camping stonden maar dat het zò dichtbij was, maar 20’ lopen via een geitenpaadje. We hebben gezellig zitten kletsen onder het genot van een glaasje wijn. We hebben ze al eerder ontmoet2x op het campertreffen in Meppel waar ieder jaar een gezellig clubje camperaars bijeenkomt op een weekend in december. Zij rijden morgen weer verder, wij blijven nog een dag of 2 hier.

Naast brede opklaringen waren er vanmiddag ook uitgestrekte wolkenvelden, maar we kregen de was wel droog. ’s Middags nam de wind ook toe en met maar 16º was het niet prettig meer om buiten te zitten, ook met Leny en Pieter hebben we binnen gezeten.

 

                                                        Klik hier voor Marokko winter 2020 deel 2