Taroudant 19-02-2023, zondag

De cp was weer bijna helemaal vol afgelopen nacht en nu ook  en er staan een stuk of 10 Nederlandse campers.

De dag begint altijd met een korte wandeling  naar de bakker die net om de hoek binnen de poort is, je bent dan al 3 groenteboertjes en 2 kruideniers gepasseerd waar ze overigens ook brood verkopen , zei het alleen kleine platte ronde broodjes. We prefereren het stokbrood van de bakker, een baguette voor 1,20 MAD en een klein volkoren stokbrood voor 1 MAD.  Als je dan weer naar de cp loopt kom je eerst over een kleine oprit, die is nu niet bepaald uitnodigend om verder te rijden als je niet beter weet. Al jaren ligt hier een hoop onduidelijk bouwmateriaal, variërend van gasbetonblokken tot steigerplanken die door onkruid overwoekerd wordt. Maar met de cp zelf is niets mis mee, al wordt er op een merkwaardige manier met afval om gegaan. Je hebt overal wel containers, maar hier moet je alles op een hoop gooien , daarna wordt het ‘gescheiden’ op enig moment van de dag. Plastic flessen worden er uit gehaald, brengen een klein beetje geld op en GFT afval gaat naar het vee. Dat kan toch schoner en eenvoudiger met  containers voor gescheiden afval  denk je dan.

De parasols op de markt kunnen gehuurd worden, effectief tegen zon en regen.

Terwijl wij naar de markt lopen gaan de mensen op deze 3 foto's huiswaarts

Aan het eind van de ochtend zijn we naar de markt gewandeld om o.a. dadels, zoute vliespinda’s en bananen te kopen en ook weer radijsjes omdat die vorige week zo lekker smaakten. Altijd een genot om over de wekelijkse souk in een dorp/stad  te lopen. Niet alleen kleurrijke mensen maar ook de te koop aangeboden waren zijn leuk en soms ook wat wenkbrauwenfronsend om te bekijken. De groenten en fruit zijn over het algemeen van een goede kwaliteit en zijn vaak aanlokkelijk uitgestald.

Toen we gisterenavond langs een café ( lees theehuis) liepen stonden mannen buiten op de stoep naar voetbal op de t.v. te kijken. Niet iedereen in Marokko beschikt over tv of heeft  geld voor een kopje thee om voetbal te kunnen kijken. Marokkanen kijken veel voetbal, zeker na het succes van het Marokkaanse elftal op het afgelopen WK. Dus wordt er ook vanaf de stoep gekeken naar voetbal, wat me doet denken dat ik als jong kind van ouders die nog niet over tv beschikten , samen met andere kinderen bij Mevr. ? in de Akkerstraat  tv gingen kijken, de Verrekijker of zoiets en dan ook nog limonade en een koekje kregen van die aardige mevrouw. . Onbaatzuchtig mee kunnen kijken van de stoep hier in Marokko, hoe leuk kan het leven dan voor have nots worden, gisterenavond werd er in ieder geval genoten.door de meekijkers op de stoep.

 

Kijken naar de voetbalwedstrijd

Voor de 2e maal in een paar weken gebruikt Pieter zijn onuitputtelijke technische vaardigheden met het  daarbij behorend arsenaal aan gereedschap om onze koelkast weer reukloos te laten functioneren op gas. We zijn daar heel blij mee, wat heet super blij met de hulp van Pieter.

 

 

De foto links kregen van Hans Smorenberg toegestuurd, hij is hier gisteren vertrokken naar Aït Ben Haddou. Ze hebben ongeveer 100 km door de sneeuw gereden, de wegen waren wel weer goed begaanbaar gemaakt. Het is winter in Marokko maar wel grote verschillen in temperatuur momenteel.

Vanmiddag heeft Pieter  zich weer over ons koelkast-probleem  gebogen. Kort gezegd: de koelkast stinkt en het gas roet , op elektra hebben we geen last. Dus stonden we de hele tijd hier aan de stroom, de eerste dagen van de week was dat geen overbodige luxe met bet bewolkte/regenachtige weer waardoor  de zonnepanelen accu’s nauwelijks laden. Het schoonmaken van de schoorsteen begon al met een probleem omdat een schroefje dol bleek te zijn. Uiteindelijk heeft Pieter met een slijptol de schroef doorgezaagd, iets wat met een ijzerzaagje niet lukte door te weinig ruimte. Daarna opnieuw de schoorsteen goed gereinigd net zoals de vorige keer en vervolgens niet de wokkel teruggeplaatst in de schoorsteen omdat dat ons ooit jaren geleden  van de roeststank heeft afgeholpen in Tafraout, dit toen op advies van Mohammed de garagehouder. En tot nu toe heeft het effect, geen stank , wonderbaarlijk want niet te verklaren en hebben we op dit succes en de werkzaamheden van Pieter een wijntje gedronken met Pieter en Leny.

Het was ook wat het weer betreft een fantastische dag, minder wind, iets minder stof in de lucht waardoor de zon wat helderder scheen en he 26º werd.

Maandag 20-02-2023

Vanmorgen nog even wat mensen tot ziens gewenst respectievelijk afscheid van genomen, nl. diegenen die we niet in Tafraout verwachten te ontmoeten. En op de valreep kwamen nog camperaars ons gedag zeggen, je bent toch Thole van de website, ja,  maar er zijn meer sites, maar we hebben jullie al eens ontmoet . Mea Culpa, we kunnen niet alle namen/gezichten onthouden, daarom vermeld ik ze hier ook wel maar het wordt teveel een opsomming van namen soms vindt Everdien.

Wat opviel op de weg van Taroudant naar Agadir, we zijn via de N10 gegaan, wat opviel is dat er niet alleen Boys met Toys staan (laserguns) maar dat er nu ook op enkele plaatsen flitspalen staan, iets wat we nog niet eerder  gezien hadden.

We zijn vanmorgen eerst naar de Carrefour (N30.3893148 W 9.5101268) gereden in Agadir, die lag vrijwel op de route. We hebben daar  niet alleen wat  wijn ingeslagen maar ook een voor ons nieuw product , Paté de Sardines in een blikje, iets wat we alleen kenden van Portugal maar nog niet in  Marokko waren tegengekomen.  We hadden dat van Ingrid gehoord, het zijn blikjes met de zeer originele naam Essaouira… Bij de traiteur-afdeling hebben we een Pastilla met kip gekocht en een loempia met zeevruchten. Beiden erg lekker hoewel Everdien meer van gekruide kip dan van de  zeevruchten-smaak houdt. Het was trouwens wel een hele grote nieuwe Carrefour in een winkelcentrum die in Spanje of Frankrijk niet misstaan zou hebben. We konden bij het afrekenen in de Carrefour kiezen tussen betalen in Euro's of Dirhams, wij hebben voor Euro's gekozen, we weten niet of dat enig verschil maakt.

De weg door Agadir was niet alleen erg druk maar ook vol met gaten, sommige zo groot dat je er makkelijk de voeten in zou kunnen wassen. Maar   gelukkig geen files, we waren vrij snel de stad uit. 

Vlak voor Sidi R'Bat waren er dromedarissen naast en ook op de weg, mooie gelegenheid om wat foto's te maken.

Vanmorgen moetsen we stoppen voor een kudde schapen tussen Taroudant en Agadir.

We konden die vrachtauto maar met moeite passeren, de strobalen staken aan alle kanter er ver uit.

Hier was het pad nog breed in het dorp.

We hebben de N1 naar Tiznit genomen en we wisten dat we niet te snel rechtsaf moesten slaan naar Sidi R’bat hoewel de TomTom dat wel wil. Je komt dan nl over een lange 10 km lange piste langs zee die niet alleen erg golvend is maar af en toe ook schuin ligt. Pas in het dorp Belfaa moesten we rechtsaf slaan, dat hadden we wel goed onthouden maar niet dat je kennelijk ook daar een verkeerde afslag kunt nemen. In een dorpje wilde de TomTom ons een modderig pad in laten draaien, wij volgden de de smalle weg met rafelranden, toch maar even vragen. Nee, om draaien en het modderpad in. Hebben we toch nog 7km over een piste gereden waar af en toe af en toe grote plassen stonden , die dan weer erg zanderig werd en op het laatst een tijdje de breedte van een bulldozer had die het zand van overstroomde gedeelten opzij had geschoven als was het sneeuw. En dan wilde Everdien ook nog omkeren, we zitten verkeerd, maar een voetganger zei ook gewoon rechtdoor. Nadat Everdien nogmaals verzekerd had dat ze dit nooit weer zou doen, kwam er eindelijk een eind aan de piste, die trouwens tussen eindeloze rijen kassen door voerde. 

Toen was het nog maar 4 km naar Sidi R’Bat waar toe het enige oponthoud bestond uit een kudde kamelen. eigenlijk dromedarissen maar hier worden ze kamelen  genoemd, die de weg overstak , nadat we vanmorgen op de snelweg hadden  moeten stoppen voor een kudde overstekende schapen. 

Vlak voor onze camper ging een Steenuiltje op een telefoondraad zitten, dat was dus genieten.

Midden op de foto is de monding van de Sous die vrijwel nooit de zee bereikt.

Foto de andere kant op, zon in de rug , is het meteen minder heiig.

Cp Sidi R'Bat N30.08614 W9.66409 

50 MAD, met voorz. en douche buiten  het hotel

Op de cp, een parking op een plateau met uitzicht over de oceaan, was het helemaal niet druk toen we daar aankwamen, slechts 2 andere campers, een Zwitser en een jong Frans stel die vanmiddag gingen vissen.

Vanmiddag slechts een  kleine wandeling naar zee gemaakt, er staan daar trouwens, net als andere jaren, meer dan 10 campers/vrachtwagens vrij, hoofdzakelijk bevolkt door freaks, neo hippies zo u wilt.

Het voelt weer fijn om hier te zijn bij het natuurpark Sous Massa waar je niet alleen het park in kunt lopen maar ook prima strandwandelingen kunt maken. We hadden het in Agadir warm, 27,5º, hier aan zee met een matige bries is het vanmiddag 23º geworden en het was helaas wat heiig zodat je niet zo mooi over zee keek.

Sidi R’Bat 21-02-2023, dinsdag

We hebben gisteren bij de Afriqua pomp goedkoop kunnen tanken, voor 12,7 MAD, ongeveer €1,25. Dat was een van de weinige pompen die hun prijs al hadden verlaagd zagen we onderweg , dat nadat de diesel vorige week woensdag 1 MAD goedkoper is geworden.

 

Er stonden vannacht toch nog 12  campers, een aantal is van het strand weggereden in de avond zodat ze hier ook van de faciliteiten gebruik kunnen maken. Het was trouwens rustig vannacht, je hoort het geluid van de branding en een keer blaffende honden maar niet lang. Het was vanmorgen mistig en het duurde en duurde maar totdat de zeemist wat optrok en plaats maakte voor wat laaghangende bewolking.

Foto gisterenmiddag genomen, ons luifeluitzicht op dat moment.

Een Carsaca, ook wel roetgans genoemd.

Een Kneutje (vrouwtje)

Lepelaars, wel wat ver weg.

Wij waren aan het eind van de ochtend het natuurpark ingewandeld om wat vogels te kijken. We waren ongeveer 300 m landinwaarts gelopen toen de zon daar doorbrak, het was lekker warm. We hebben een wandeling van 2 uur gemaakt , niet zoveel vogels en vlinders gezien maar wel erg veel bloemen. Een paartje lepelaars zat wel wat ver weg maar die zien we niet dagelijks, leuk om even te staan kijken. Ook waren er wat bijzondere eenden  te zien, carsaca’s ook wel roestganzen genoemd en hier in Marokko broeden. Terug bij de camper was het nog mistig en het was maar 16º, te fris om buiten te zitten. Pas om 16.00 uur kwam de zon door.

I                                                 n het park een zingende Europese kanarie.

Vrouwen in het natuurpark

Een gele vlinder met de naam Groen Marmerwitje

De droge monding van de Sous.

Sinds een aantal jaren is bedelen verboden in Marokko, het is met name gericht tegen valse bedelaars, mensen die niet arm zijn maar misbruik maken van de goedgeefsheid van anderen. Nu is de Zakat (liefdadigheid), een van de 5 leefregels  die voor moslims erg belangrijk zijn. Ze proberen zich in het dagelijks leven aan deze Vijf Zuilen te houden: geloven in Allah, bidden, liefdadigheid, vasten en bedevaart naar Mekka. Bedelaars kunnen zo dagelijks nog wel een aardig bedrag ophalen, in ieder geval om  te kunnen leven. Ook wij geven een aalmoes, we doen dat wel selectief, we pretenderen dat we kunnen zien wie het echt nodig heeft. 

Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft aangekondigd dat er beveiligingscamera’s geïnstalleerd zullen worden in de belangrijkste steden van Marokko, om de strijd tegen bedelarij aan te gaan. Dit is toch wel een erg drastische maatregel om dat fenomeen tegen te gaan. In 2022 werden in Marokko 28.769 mensen, waaronder 2408 buitenlanders, gearresteerd voor bedelarij, aldus het ministerie van Binnenlandse zaken van Marokko.

                                    Wtte Arctotis bloeit momenteel uitbundig hier in het park.

De rivier de Massa voordat hij de zee bereikt en verdwijnt in het zand.

Typerend beeld voor Marokko: jonge ezel drinkt bij moeder, decor vuinis en onduidelijk bouwwerk.

Vanmiddag zat er geen één, maar zaten er  twee steenuiltjes voor de camper.

We waren gisteren voor het eerst met zijn tweeën  zonder dat we bekenden hebben gezien. Wel bijzonder deze reis maar ook wel eens prettig , we vinden het leuk om anderen te zien en te ontmoeten, maar we reizen niet voor niets altijd alleen. (Dit had ik vanmorgen al geschreven en aan Arjan voorgelezen)

Tot onze verassing stond vanmiddag Arjan bij de camperdeur. Het blijkt dat hij in Sidi Oussay staat en over het strand hier naar toe was gelopen, toch een stevige wandeling . We hebben gezellig zitten babbelen tot hij weer aan de wandeling terug begon. We hadden eigenlijk niet meer verwacht dat we hem nog zouden treffen deze reis, we hebben hem meerdere keren in Marokko ontmoet en altijd weer leuk om elkaar weer te ontmoeten.

Wat prettig is, wat heet heel fijn , is dat de koelkast reukloos is nadat hij opnieuw door Pieter schoongemaakt is en de wokkel eruit gelaten is. Omdat hij het nu al 2 dagen goed doet denken we dat het probleem van de stank nu opgelost is. Blijft gek dat we de afgelopen 2 jaar geen last hebben gehad maar de stank ontstond zodra we een Marokkaanse fles hadden aangesloten.

We kregen een bericht dat beneden aan het strand een grote Nederlandse Volvo vrachtwagen stond, daarin woonde Dave, de ‘Camperdocter’. Hij reed hier vanmorgen weg maar kwam vanmiddag terug. Kom laten we hem de vraag eens voor leggen of hij het stankprobleem van de koelkast wellicht kon verklaren. Een aardige knaap, daar niet van, maar ook hij had geen antwoord. Voorlopig kunnen we dit hoofdstuk denk ik afsluiten.

Al met al weer een leuke dag gehad, natuurlijk ook door de wandeling in het  het natuurpark en de ontmoeting met Arjan. Want het weer liet zoals gezegd wat te wensen over.

Sidi R’bat 22-02-2023, woensdag

Toen de zee-mist in de loop van de ochtend optrok zijn we een wandeling langs de zee gaan maken. Links loop je naar de monding van de Sous, wij zijn rechtsaf geslagen en dan loop je onder langs de rotsen waar talrijke vissershutjes zijn, deels in de rotswand gebouwd. Soms dienen ze als opslagplaats voor hengels en netten, sommige worden nog bewoond en er was een piepklein restaurantje/theehuisje  in een ervan gevestigd. Die hebben we vanmiddag niet kunnen ontdekken, ook een slachtoffer van de COVID periode? Een visser nodigde ons uit om binnen te kijken, tevens thee te drinken, erg aardig maar het was ons te steil om naar boven te klimmen, merci beaucoup, c’est tres gentil  mais je suis un  peus handicapé, c’est trop dur de grimper. De mensen spreken hier over het algemeen goed Frans, sommigen ook wat Engels en Duits door de toeristen die hier in het park vogels komen spotten. We hebben tijdens de wandeling wat lepelaars van dichtbij kunnen zijn toen ze tussen de rotsen foerageerden. Dat was een herkansing van gisteren toen ze ver weg waren. Je ziet meer vogels daar foerageren omdat er genoeg (schelp)diertjes tussen de rotsen achterblijven als het eb wordt.

De vissershuisjes in en tegen de rotsen gebouwd. Links op de foto een hellingbaan voor de boten.

Er zitten leuke hutjes bij.

Een groot deel van de middag was het mooi zonnig weer, we konden lekker buiten zitten. Af en toe steeg een veldleeuwerik al zingend omhoog, als kind hoorde ik dat ook in Nederland, nu nooit meer eigelijk. Rond 2007 broedden er nog ongeveer 60.000 paar in Nederland. Daarna heeft de daling zich voortgezet, in de periode 2018-2020 is het aantal broedparen geschat op 34.000-44.000. De veldleeuwerik staat sinds 2004 als gevoelig op de Nederlandse Rode Lijst gezet

Even nog wat over vogels hier: afgelopen zondag vlogen er telkens een stuk of 12 Marokkaanse torenvalken ( deze bidden niet) over en langs de muur bij de cp in Taroudant. Waarschijnlijk waren ze op insectenjacht. Maar het kan ook zijn dat het Nederlandse torenvalken zijn, hoewel de torenvalk als standvogel wordt beschouwd, trekken sommige naar Marokko. Dat weet men omdat torenvalken in Nederland geringd worden.

Je kunt ook aan de zwaluwen zien dat de vogeltrek begonnen is. Al een week of twee zien we boerenzwaluwen, huiszwaluwen en de afgelopen dagen zagen we ook gierzwaluwen in Taroudant. Deze overwinteren ten zuiden van de evenaar tot in Zuid Afrika toe, ze zijn uitstekende vliegers die grote afstanden kunnen overbruggen. Volgens Vogeltrek.info zijn er nu ook Vale Gierzwaluwen onderweg door Marokko, maar die kunnen we niet makkelijk  herkennen, ze hebben een iets minder gevorkte staart. We hebben de afgelopen 3 jaar doordat we door de COVID thuis waren, de gierzwaluwen bij ons huis in de eerste week van mei zien komen na hun lange vlucht die natuurlijk niet in een keer wordt afgelegd. Ze nestelen onder de dakpannen van de kerk naast ons. Als het koud is vliegen ze makkelijk een paar honderd kilometer zuidwaarts naar Frankrijk om insecten voor hun jongen te vangen. Hier vliegen over het duinzand wel boerenzwaluwen, gierzwaluwen hebben we niet gezien.

Wat gisteren nietlukte, vandaag wel, lepelaars van dichtbij kunnen bekijken en fotgraferen.

Een zilverplevier.

De rotsige kust waar genoeg voedsel is.

De Israëlische producent van irrigatieproducten zal in maart een fabriek openen in Kenitra. In de fabriek in Kenitra zullen landbouw irrigatieproducten worden geproduceerd en de  fabriek zal zo'n 200 nieuwe banen opleveren. Het bedrijf is al 30 jaar actief in Marokko maar beschikte voorheen nog niet over een productie-lokatie.

Ondanks het feit dat het  Israëlische bedrijfsleven in Marokko investeert, waar we al eerder over schreven, lijken de Marokkaans Israelische betrekkingen wat te bekoelen sinds er een nieuwe , uiterst rechtse regering in Israel zit.  Mede door de de recente aankondiging over de stichting van nieuwe illegale nederzettingen in Palestijnse gebieden  en Marokko al geruime tijd zit te wachten op het Sahara-standpunt van Tel Aviv. Ook zijn Israëlische functionarissen niet blij met de recente publieke Marokkaanse veroordelingen van Israëlische provocaties in Palestijnse gebieden en de komst van nieuwe illegale nederzettingen. En vandaag er was dan de zeer bloedige inval van het Israëlische leger op de Westelijke Jordaanoever in de stad Nablus waarbij 10 doden en ruim 100 gewonden vielen. Grote kans dat dit tot anti-Israelische demonstraties zal leiden in Marokkaanse steden.

                                                   Een vissersbootje gesloopt door de tand des tijds.

Hier woont de visser die ons op de thee vroeg, teveel klauteren voor ons

Zover het oog rijkt zijn er vissershutjes 

Een ezel van een visser.

Dankzij het blog van Kees en Trui ( bron tentbouwers op het feestterrein) en een posting van Wim op het camperforum , die had het van de kapper, dan klopt het dus…,weten we nu dat de Amandelfeesten in Tafraout op 11, 12,, en 13 maart zijn. We hebben niet zo’n haast om naar Tafraout te gaan, het weer is nog niet je van het daar en tegen het weekend dalen de temperaturen en wordt er wat regen verwacht, wij wachten nog wel even tot ergens in de volgende week alvorens daar heen te gaan.

Het weer hier was mistig begonnen en daarna scheen de zon uitbundig en werd het 20º. Wel kwam er in de loop van de middag bewolking van zee het land op en toen de zon weg was, ruim een half uur, voelde het door de zeewind wel wat fris.

 

                                              Rechhardia Tingagitana, ook wel Valse Zeugdistel

De Hottentotvijg

Roze Look, (sierui)

Anacyclus, Afrikaanse Pyrethrum

Sidi R’bat 23-02-2023, donderdag

Het was vanmorgen bij het ontwaken niet mistig zodat we een mooi uitzicht over de Oceaan hadden vanuit ons voorraam, vanuit de zijramen overigens ook. Het beloofde brood, thuisgebakken door een aardige jongedame, bleef echter uit, Er zijn 2 kleine winkeltjes in het dorp waar je brood kunt kopen maar ook bij de keuken van het hotel kun je brood krijgen. Krijgen inderdaad, want het kost niets, hoewel we geen bezwaar hebben een paar centen te betalen aan de ondernemende bevolking hier.

Vanmorgen naam na een zonnige start nam niet alleen de zee bewolking weer toe maar ook de wind, misschien een voorbode van de wind die morgen wordt verwacht . Dan willen we dan ook vertrekken hier, beter lijkt het dan in een stad te zijn en dan lijkt Tiznit een goede keus op weg naar Tafraout.

                                            Temidden van Audouins Meeuwen zit een Geelpootmeeuw.

Een Drieteen Strandloper

Een roodborsttapuit. Het mannetje is mooier, maar die hebben we niet gezien.

In de schemering parende de steenuiltjes.

Omdat eerder deze maand een verbod inging voor lidstaten van de EU  om over zee bewerkte olieproducten zoals diesel uit Rusland te importeren, heeft dat ook in Marokko effecten.  Die boycotmaatregel moet, samen met een prijsplafond voor Russische olie die elders naartoe gaat, voorkomen dat het Kremlin zijn oorlogskas flink kan spekken met olie-inkomsten. Sinds de nieuwe maatregelen op 5 februari van kracht werden, is de exportprijs van Russische diesel verder gedaald ten opzichte van niet-Russische olie. Volgens internationale schattingen bedroeg het prijsverschil vorige week meer dan 35 dollar per vat. Tegelijkertijd hield de export grotendeels stand. In de eerste helft van februari werden er via de Russische havens gemiddeld meer dan 1 miljoen vaten diesel per dag verscheept. Dat is een lichte daling ten opzichte van januari, maar nog steeds ruim boven het daggemiddelde van 2022. Voor Marokko heeft dat gunstige gevolgen omdat Russische olie ondermeer naar Marokko wordt verscheept. Vandaar de dieselprijsverlaging met 1MAD ,wat natuurlijk in de eerste plaats fijn is voor de Marokkaanse bevolking maar voor ons als toeristen ook. Onder het mom van overmacht doen we even niet mee aan de boycot van Russische diesel, dat komt wel weer in Europa , kunnen we meteen ook Danone producten en Heineken boycotten.

Een Marokkaanse ekster, slechts een klein verschil met zo als wij hem kennen: het blauwe driehoekje achter het oog

Een brede raket.

Er groeien hier aan zee bloemen die ik niet ken. Ik zoek ze op via een app en ook vraag ik het wel op het camperforum.

                 Rode Schijnspurrie

                Een zeeraket

Ondanks de wind en de wolkenvelden ben ik toch een stukje langs zee gaan wandelen, Everdien bleef bij de camper, ik zie de foto’s wel als je iets bijzonders tegenkomt. Ik kwam allereerst 2 honden tegen die trouw meeliepen maar wel de watervogels verschrikten. Ik probeerde op mijn beurt de honden te laten schrikken, maar ze kozen alles behalve het hazenpad. Het waren wel leuk speelse honden die nu en dan verder weg renden en aan het stoeien waren. Toch nog wat vogels gezien, hoofdzakelijk meeuwen maar geen kaalkopibissen die hier als kolonie verblijven. Maar het wandelen langs de zee is sowieso heerlijk ondanks de wind. Minder leuk waren mannen op 6 quads die over het strand scheurden maar ze hadden de lol er gelukkig snel af.

Er is nog een Nederlandse camper bij gekomen, het wisselt hier nogal, wij staan hier nu het langst. Er staan hier 2 Belgische, 2 Duitse, 2 Nederlandse, 1 Engelse en maar 2 Franse campers, dat zal in Tiznit wel anders zijn. De Belgische camper die naast ons staat is van een Marokkaan die in België woont en van zijn Belgische vrouw. Wat opvalt is dat de man alle huishoudelijke taken op zich neemt, de vrouw hoeft niets te doen. Dat zie je niet vaak bij een Marokkaanse man. Zij hadden vanmiddag een Marokkaan op viste die ook ons trakteerde op enkele koekjes. Nu zijn Marokkaanse koekjes vaak van een soort zandgebak, deze niet, ze waren echt lekker.

Een beetje een wisselend weerbeeld , overdrijvende zeebewolking, best aardig wat wind, achter de camper was het vanmiddag goed uit te ouden met 18º.

Tiznit 24-02-2023, vrijdag

Van uitzicht over de oceaan naar uitzicht over de camping, daar moet je 45 km voor rijden. We werden vanmorgen om een uur of 6 gewekt door windvlagen, de verwachte harde wind was begonnen. We zijn nog in bed gebleven tot het licht werd, tot ongeveer 8. 15 uur. We wilden naar Tiznit en omdat alle campings bezet waren de laatste tijd dacht we er verstandig aan te doen om bijtijds te vertrekken om niet te laat bij de camping waar we het liefst zouden willen staan aan te komen. We waren daar , de Camping Municipal in Tiznit om ongeveer 10.15 uur. We konden nog een plekje krijgen aan het eind van de camping bij de muur, in de zon, enigszins in de luwte. In de loop van de middag raakte de camping vol. 

Vanmorgen toen we vertrokken hadden we voor de eerste keer helder zicht.  Links ligt het volgende dorp Sidi Ouassay.

160 plaatsen op de camping, ons uitzicht naar voren. Van zeezicht naar campingzicht

Ook achter de camper ruimte zat.

Camping Minicipal Tiznit N29.69470 W9.72681 95 MAD, met of zonder elektra.

Zo wisselen we wat af, van de vrijheid en de natuur aan zee, nu naar de stad. Er is echter een park aan de andere kant van de muur  zodat er diverse vogels op de muur gaan zitten, groenlingen, grijze `buulbuul, diadeemroodstaart om maar een paar te noemen. En we hebben buren, natuurlijk Fransen, nog geen Nederlander gezien, wel een paar Duitsers. De buren aan de ene kant  zeggen niets, aan de andere kant zijn aardig. Daar moeten we het de komende 4 dagen maar mee doen. We zijn tevreden met de ruimte die we op deze grote, volle camping hebben.

Achter  de camper groenlingen, links een vrouwtje, rechts een mannetje.

Omdat we het belangrijk vinden om te gaan stemmen, zeker nu we denken  dat extreem rechts ,in ieder geval ogenschijnlijk en zeker  luidruchtig op sociale media, aan een opmars bezig is ,willen we dat zeker proberen.. Die hebben door het anti-vax sentiment bij bepaalde groepen (zoals antroposofen,  complotdenkers ,  esoterisch angehauchten , aansluiting gevonden en ze in een  fuik laten zwemmen waardoor er niet alleen een afkeer van ‘de elite’ is maar merkwaardig genoeg deze mensen Poetin als een held zien die voor waarden staat die zij als belangrijk ervaren, zoals een conservatief man/vrouw beeld en een afkeer van  LHBTI + mensen.  Ook een gedeelte van de boeren , zoals Farmers Defence Force  is  sterk geradicaliseerd en hebben verbanden met FvD  waarvan de leider Baudet steeds openlijker zijn bewondering voor Poetin uit. Dan heb je nog ‘ontevredenen over  alles’ ,  die bij elke ultra rechtse demonstratie aanwezig zijn, de haat naar vluchtelingen, de heksificatie van vrouwen zoals Kaag en Koopmans, kortom er zijn waarden in het geding die haaks op de onze staan. Wij hebben alle redenen om te aan stemmen.

Een deel van deze groeperingen, waaronder het radicaal rechtse Farmers Defence Force en Nederland in Verzet willen 11 maart in Den Haag gaan demonstreren, vlak voor de statenverkiezingen zullen zij ontregelend te werk willen gaan,is onze inschatting. Al eerder had Extenrtion Rebellion, een groepering die onze sympathie heeft, aangekondigd in Den Haag die dag  opnieuw de A 12 te willen bezetten. We vrezen voor een clash tussen de 2 betogingen waarbij tractoren een rol kunnen spelen. 

We hebben voordat we weggingen geprobeerd om mijn broer te machtigen om voor ons te stemmen voor de statenverkiezingen op woensdag 15 maart. Dat bleek niet mogelijk, we moesten half februari maar eens kijken op de site van de gemeente Zutphen. Daar staat nu het volgende:

Online aanvragen

U kunt een schriftelijke volmacht online aanvragen. U en de gemachtigde loggen allebei in met DigiD om de aanvraag in te dienen. Online aanvragen kan vanaf 24 februari tot en met donderdag 9 maart 2023

We gaan zien of dat lukt.

                               Een impressie van onze wandeling vanmiddag door  het centrum van Tiznit

We passen ons direct aan aan onze nieuwe omgeving en de stad, omdat we wel van afwisseling houden. We zijn aan het eind van de middag een kopje nos nos (betekent half om half, half melk, half koffie) bij ‘Asia Food’. Gaan drinken. De nos nos werd bezorgd door een ober van het restaurantje aan de overkant waar we niet gingen zitten omdat hij in de schaduw lag. We hebben even naar de menu kaart gekeken, het enige Aziatische was dat ze bij elk soort gerecht , naast de opsomming welke soorten ze hadden, eenmaal de  toevoeging  Asia hadden, Panini Asia, Omelet Asia, Pizza Asia, Sandwich Asia etc.  Leuk om weer in Tiznit te zijn, vanmiddag weer een eerste indruk van bv de vrouwen met de kleurige doeken om, al dan niet gesluierd, daar een soort pyamabroek onder en dikke sokken. Het was niet al te druk, veel mensen zitten op vrijdag langdurig in de moskee.

Na de windkracht 6 aan zee was het in Tiznit netwindkracht 4 met veel zon, afgewisseld  met een enkel mooi weer wolkje , prima weer met 16º, door de hoogstaande zon natuurlijk een hogere gevoelstemperatuur, zeker bij de camper in de luwte.

Tiznit 25-02-2023, zaterdag

Vanmorgen maar eens een stapel wasgoed naar de laverie, de wassalon gebracht, die hier vlakbij binnen de poort is. Binnen de poort , ook Tiznit kent zoals vele oude steden in en buiten Marokko muren die dienden om aanvallers buiten de poorten te houden. De okerkleurige lemen poorten zijn 5 km lang en tellen 5 poorten. Om 19.00 uur konden we de was weer ophalen, 2 wasmachines à €5,- per machine, was wordt gestreken weer afgeleverd, en keurig opgevouwen ook tot een dusdanig  pakket dat je denkt is alles er wel?

                                               Traditioneel geklede vrouwen, ziet er fleurig uit.

Vitrines in het zilver coöperatie centrum. 

In het atelier hangen de mooiste sieraden.

Hier worden de 'oude Berbersieraden' gemaakt.

Foto van vitrine, op dat  moment  wist ik niet dat ik een kwartier later de armband linksboven zou kopen.

In Marokko zijn de afgelopen 24 uur 7 nieuwe gevallen van Covid-19-infectie en zes genezingen geregistreerd, zei het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Bescherming donderdag. De nieuwe besmettingsgevallen zijn vastgesteld in de regio's Rabat-Salé-Kénitra (04) en Grand-Casablanca-Settat (03). Het totale aantal sterfgevallen door COVID in Marokko is nog steeds 16.296 (dodelijkheid 1,3%), met nul geregistreerde doden in de afgelopen 24 uur.

Daarmee lijkt COVID vrijwel verdwenen uit Marokko, mede omdat de vaccinatie campagne in Marokko succesvol is geweest. Daarom zal de noodtoestand in Marokko waarschijnlijk niet meer worden verlengd. Dat meldt de pers in Marokko nadat de regeringsraad gisteren geen nieuwe verlenging heeft aangekondigd. Het is de eerste keer in drie jaar tijd dat de noodtoestand zal komen te vervallen. De sanitaire noodtoestand werd in maart 2020, voor het eerst ingevoerd en werd tot dusver 32 keer verlengd,. Wij hebben het begin van de noodtoestand nog meegemaakt, De huidige noodtoestand eindigt 28 februari om 18.00 uur.

Het verlengen van de noodtoestand gaf de regering mogelijkheden tot het treffen van "uitzonderlijke maatregelen" op het moment dat een nieuwe coronagolf uitbreekt. Maar de coronasituatie is al enkele maanden stabiel. Het land kwam bijna twee maanden geleden uit de vijfde coronagolf. Die 'minigolf' deed begin november zijn intrede en ging vrijwel ongemerkt voorbij en doofde rond de jaarwisseling uit. Vandaar dat wij niet geaarzeld hebben om naar Marokko te vertrekken.

                                          Winkel met traditionele feestkleding in de souk in Tiznit.

Dagelijkse rommelmarkt langs de stadsmuur.

 

Passen en meten met dit transport.

In Taroudant restaurant Amsterdam, hier electro Amsterdam.

Tiznit was vroeger belangrijk vanwege  de productie van wapens en zilveren sieraden en als handelsoverslagplaats van goederen voor de nomaden uit de Sahara. De sieraden vind je nog terug bij de zilvercoöperatie waar we naar toe zijn geweest, zoals altijd wanneer we in Tiznit zijn. Er zijn een stuk of 10 winkeltjes in de corporatie met kleine ateliers, de sieraden worden in vitrines uitgestald Everdien mag daar graag snuffelen of er iets van haar gading te vinden is. En dat was er inderdaad, ze heeft een ring gekocht. En ik deelde ook mee in de feestvreugde want ik kocht een armband die prima past bij een ring die ik heb. We wilden daarna ergens gaan eten maar het werd ‘streetfood’ . We kwamen langs een eenvoudig eethuisje waar ze viskoekjes verkochten. Nu kennen we dat uit Taroudant dus de beslissing was snel genomen. Ieders een sandwich met viskoekjes, hete saus en frieten erop. Bovendien kochten we er ook nog een portie gefrituurde sepia reepjes bij, een soort Marokkaanse calamares en voor 15 MAD, minder dan €1,50 hadden we een smakelijke lunch. We vonden hier de viskoekjes beter smaken dan in Taroudant waar we ze al lekker vonden.

                        Muurschildering van Berbervrouw door gemaakt door plaatselijke  kunstenaar.

De hoodpoort in de muur, de Bab Aït Djerrar.

Een ingang van een nieuwe moskee en het plafond in het halletje. Gelukkig worden er nu ook nog heel mooi ambachtelijke versieringen aangebracht.

We wilden toch wel eens kijken in het park wat aan de andere kant van de stadsmuur ligt achter onze camper. Het bleek echter geen park maar grote tuinen behorend particuliere woningen . De merels zingen er niet minder mooi om. Volop lente met  parende Turkse tortels en Griauwe Buulbuuls , nu nog iets warmer weer.

Want het weer was wat wisselend, af en toe wolkenvelden en dan weer brede opklaringen. Gelukkig was er een stuk minder wind en het werd 17º, nog te fris  voor de tijd van het jaar waar het nu toch zo rond de 20º moet zijn hier.

Zie hier het vervolg: Marokko Winter 2023, deel 6