De weekmarkt in Chatillion sur Chalaronne

De markt moet volgens een spandoek de drie na leukste markt van Frankrijk zijn. Dan probeer je ook te ervaren waaraan dat predicaat verdiend is. Wellicht ligt het aan de hoeveelheid kippen die er te koop zijn, dat zullen de beroemde  Bresse kippen wel zijn. Levend  of aan het spit of anderszins bewerkt zijn ze aanwezig,  evenals sierkippen die iets potsierlijk hebben vanwege een soort pruik of slobkousen maar ook eenden kun je er al dan niet levend kopen. Prettig vonden we het ontbreken van veel kledingkramen die vaak veel van hetzelfde hebben. We zagen slechts één kledingkraam en die was op het algemeen  gericht op de oudere vrouw en er waren wollen kledingstukken, niet alleen de verkleurende bladeren kondigen de naderende herfst aan.

En natuurlijk kraampjes met allerlei soorten worsten, veel soorten kaas en ook goed uitziende groenten. En bijzonder is zeker de plek, de grote hal,  80m lang, 20m. breed en 10 m hoog. Die toonde het belang van markten in de middeleeuwen. Oorspronkelijk uit 1440, verwoest door brand in 1670 en meteen identiek herbouwd, geconstrueerd uit 64 eiken.

We hebben nog door een stukje oud centrum gelopen wat we nog niet gezien hadden en zijn toen naar de kerk gegaan. Die oogt somber  gotisch van buiten, het interieur bevat enkele gebrandschilderde ramen. Buiten gekomen was men de markt aan het afbreken en waren wij vergeten geitenkaasjes te kopen.

De église Saint André, oorspronkelijk uit 1272

Halverwege de middag begonnen er regenbuien te vallen, dat was een mooie gelegenheid om ons over de terugreis te buigen. We hebben besloten om in ieder geval morgen niet naar Dijon te rijden, dat waren we eerst van plan. Maar bij regen is het modderig en je kunt online alleen 3 dagen van tevoren boeken en volgens de laatste reviews staat  het nog steeds vol. En de weersvooruitzichten zijn niet zo goed voor de eerste dagen. Die zijn toch ook een leidraad bij onze plannen, dus ook voor de laatste week.

Nolay 14-09-2025, zondag

De weersvooruitzichten zijn wat verbeterd dus we gaan niet richting Troyes zoals we eerst van plan waren. Vandaag nog wat  minder weer gehad en daarna blijft het  eerst fris maar vanaf woensdag een paar dagen een soort  nazomer met temperaturen rondom de 23º.  Dus gaan we toch grofweg langs Beaune, Langres, verder naar het noorden. Vandaag zijn we naar Nolay gereden , eerst via een wat smallere  D weg, daarna een stuk tolweg en vervolgens weer een goede weg, de D906. Af en toe hadden we lichte regen onderweg maar toen we tegen 12 uur, na bijna 2 uur rijden over 120 km in Nolnay kwamen bleef het een paar uur droog . De laatste 30 km naar Nolay reden we  door een  mooie heuvelachtige omgeving en toen we Nolay naderden zagen we de eerste wijngaarden, we reden op de route des Grands Crus, het water liep ons al uit de mond.

Nolay is een wijndorp met een kleine historische binnenstad, we zijn hier al eens eerder geweest en vonden het toen een leuk dorp. De cp is bij een voetbalveld en een gedeelte van de cp is een petanque  baan. Het is 500 m naar  het dorp lopen,  na de koffie zijn we naar het kleine historische centrum gewandeld. De kerk was gesloten, in de klokkentoren zie je een mannetje en vrouwtje die met een hamer op de klokken slaan. Een toeristisch belangrijk punt zijn Les Halles uit de 14e eeuw. Klein in vergelijking met de markthallen in Chatillon gisteren maar met een bijzondere dakconstructie. De markthallen zijn bedekt met kalksteenplaten met een gewicht van 800 kg per vierkante meter.

 Er staan een paar middeleeuwse vakwerkhuizen, je ziet huizen met grote deuren, daaraan zie je dat je in een oud wijndorp bent. Toen we die bekeken hadden zochten we een restaurant op. We zagen op de menukaart van een pizzeria dat er pizza’s waren met escargots, Everdien een gruwel maar ik hou er van dus naar binnen toe. Er waren 2 formaten pizza’s, klein en groot, omdat we niet zulke grote eters zijn bestelden we de kleine. Met natuurlijk een heerlijk glas witte wijn erbij, Bourgogne Aligoté. Toen we de pizza’s geserveerd kregen, dachten we dat er sprake moest zijn van een vergissing, zo groot waren ze. Nou we proberen het wel, ze waren heerlijk , zowel de Quatre Fromages als de Esgarcolade, we hebben ze helemaal opgegeten. Bij het afrekenen bleek dat we toch echt het kleine formaat hadden gehad, dat wordt later vanavond alleen een yoghurtje met wat fruit.

Nolay ligt in de regio Bourgogne-Franche -Compté in het  departement Côtes d’Or, die regio moet wijnliefhebbers als muziek in de oren klinken.  Wij staan in het zuidelijkste deel die de Côte de Beaune wordt genoemd. Hier komen heerlijke rode en witte wijnen vandaan, onbetaalbaar voor ons.  Rode wijnen met als beroemdste wellicht de Volnay ( Pinot Noir druif) en witte wijnen zoals de Meursault die van de (Chardonnay druif) wordt gemaakt.  (Even terzijde:  ooit kocht ik bij een mosterdhandel naast de school waar ik werkte een paar flessen Volnay., het zal 45 jaar geleden zijn. Er had een wijnhandel in het pand gezeten en in de kelder lagen nog een paar flessen Volnay te verstoffen…. Ik mocht die kopen voor f5,- , vijf gulden, ‘want ze zijn al oud’, ze hadden geen idee van de prijs. Ik had toen een vriend die was sommelier en die proefde die wijn blind en ze zei dat is een Volnay premier Cru uit 1964. Die kost ongeveer f40,- , nu zou een vergelijkbaar oude fles meer dan €50, kosten. ) 

Er vielen vanmiddag lichte buien, binnenzitweer, vandaar een verhaal uit de oude doos, het werd maar 17º.

Beaune 15-09-2025, maandag

Het was vanmorgen een mooie route, slechts 25 km lang naar Beaune. Eerst kwamen we langs het kasteel van Rochepot die mooi tegen een heuvel ligt, het dakmozaiek is helaas vervaagd.We reden door en langs mooie wijndorpen, o.a.  Meursault, Pommard  en Volnay, daarom duurde de rit ook een half uur, de straatjes waren soms smal. De omgeving was mooi heuvelachtig, jammer dat de lucht helemaal bewolkt raakte. We zijn naar de cp bij het centrum van Beaune gereden, daar hebben we vaker gestaan. Er dreigde regen maar we konden eerst nog boodschappen doen voordat het licht begon te regenen. Een paar lekkere dingen gekocht bij de Carrefour die slechts op een paar minuten afstand lopen van de cp ligt. Bijzonder is het potje mosterd met anijs en citroen die we kochten, maar eens kijken bij welk gerecht we die gaan gebruiken, dat zal wel als we weer thuis zijn. Naast een prijzig stukje oude comté kaas hebben we ons getrakteerd op een fles witte Bourgogne, gelukkig was hij €,2,- afgeprijsd……. Die kaas en de Bourgogne is voor later op de avond.

We zijn meerdere malen in Beaune geweest, echter het is al lang geleden dat we in Hotel  Dieu geweest, het prachtige oude ziekenhuis en nu gedeeltelijk museum. Altijd vonden we de rijen wachtenden te lang en we dachten dan dat komt de volgende keer wel. De volgende keer zal dan morgen zijn, vandaag is minder geschikt omdat Everdien vrijwel niet heeft geslapen vannacht, vanaf  een uur of 3  was ze klaarwakker.  

We zijn pas vanmiddag de lunch de stad ingegaan, eerst moest nog wel een klein maar langgerekt regengebied passeren, de laatste voorlopig, het moet hierna de komende dagend droog blijven. Maar omdat het regengebied wat verbrokkelde durfden we het wel aan. Eerst langs de office de tourisme , voor een plattegrond, daar proberen ze een proeverij voor ons te boeken. Maar als we dat willen regelen we dat zelf wel. We zagen weer een lange rij voor de ingang van Hotel Dieu staan, maar morgen zullen we die trotseren.

Omdat de lucht dreigend bleef hebben we naar een kleine wandeling besloten om naar de Collégiale Basilique Notre Dam de Beaune te gaan.  Het is een Romaanse kerk uit de 12e eeuw, later uitgebreid met gotische elementen. Er zijn mooie glas-in-lood-ramen en we bewonderden een fresco uit de 15e eeuw die de wederopstanding van Lazarus uitbeeldt. Er hangen ook een aantal fraaie kroonluchters, die ons bekoren.

Beaune is vergeven van de wijn, dat klinkt wat oneerbiedig als je over wijn praat, daar hoort een meer bloemrijke taal bij,  maar de wijn is alom aanwezig. Er zijn natuurlijk winkels waar wijn wordt verkocht, er zijn diverse caves waar je wijn kunt proeven, natuurlijk wel tegen betaling. Ook zijn er wijnhandelshuizen die over flinke kelders beschikken. In november is er altijd de wereldberoemde wijnveiling van Bourgogne wijnen. Wij hebben ons beperkt tot een bezoek aan het wijnmuseum die gevestigd is in het Hôtel des Ducs de Bougogne, 14e/15e eeuw.

 Daar staan een aantal oude wijnpersen maar wij kwamen voor de prachtige binnenplaats, erg mooie vakwerkhuizen. Een blik op de weerapp en het leek ons verstandig om naar de camper te gaan, Everdien was ook moe door slaapgebrek en we waren nog maar net in de camper of er kwam een regenbui voorbij die 1,5 uur duurde, de restanten van het verbrokkelde regengebied. 

Ondanks het mindere weer was het niet koud, het werd 23º.

Beaune 16-09-2025, dinsdag

Het was een koude nacht , in de camper was het om 8.30 uur  maar 16º, we hebben al wel eens het elektrische kacheltje aangehad maar nu dus even de gaskachel omdat we niet aan de stroom staan.

We hebben goed geslapen hoewel het wat langer had mogen zijn. De cp was goed vol vannacht, naar schatting 50 campers. En die camperaars komen niet alleen om Beaune te zoeken maar zijn ook op doorreis, voor 7.00 uur werden we al wakker van open en dicht gaande schuifdeuren van buscampers, dat kan toch anders.

We dachten dat we tactisch een verstandige zet deden door na 12.00 uur naar Hotêl Dieu te gaan, Fransen zijn nogal punctueel  en schuiven rond die tijd aan tafel voor de lunch, al dan niet vooraf gegaan door een apéro.   Dat bleek goed gedacht want we konden zo doorlopen, niet nadat we €12,- pp hadden afgerekend.         

Oorspronkelijk was Hôtel Dieu een ziekenhuis voor de armen, gesticht door een rijk echtpaar, het is nog lang een ziekenhuis geweest maar is nu vooral een museum. Als je de sombere façade ziet verwacht je niet zoveel schoonheid want er schuilt een gebouw achter die deels voorzien is van geglazuurde dakpannen , waarvan je op een paar plekken in Beaune een glimp van kunt opvangen. Het is al een lust voor het oog om vanaf de binnenplaats om je heen te koekeloeren, je ziet houten dakkapellen, veranda’s en galerijen en de daken zijn bedekt met geglazuurde dakpannen in een geometrisch patroon.

In een andere zaal, St Nicolas, zie je schilderijen, wandkleden en wat medische attributen waaronder zilveren nappen om wijn uit te drinken. Want niet alleen het personeel mocht wijn drinken omdat het zo gezond was, 1 liter per dag, er zijn dagen dat we minder drinken, ze moeten toch tamelijk bezopen rond hebben gelopen. Ook patiënten, ja zelfs kinderen, mochten wijn drinken vanwege de geneeskrachtige werking, professor Scherder zou bij een bezoek vuurrood aanlopen en spontaan een lezing beginnen. Het ziekenhuis beschikte over eigen wijngaarden, nog steeds en je kunt deze prijzige wijn kopen.

Er is  een keuken die helemaal gereconstrueerd is. Wij vonden de kranen bij de oven prachtig. Daarna loop je door naar de 18e eeuwse apotheek  en daar zie je nog een verzameling vijzels kruiken en potten waarin een mengsel wat toen ter genezing diende. Wij kunnen ons weinig voorstellen van de genezende werking van bv terpentijn.

Het Laatste Oordel , 15e eeuw  door de Vlaamse schilder Rogier van der Weyden

Het pronkstuk van het ziekenhuis is het schilderij ‘Het laatste Oordeel’ , bestaande uit  7 panelen. Het is geschilderd in de 15e eeuw  door de Vlaamse schilder Rogier van der Weyden en het stond op het altaar in de ziekenzaal, daar werd voor de zieken de mis opgedragen.. Daar staat nu een replica en in een kamer die de juiste klimatologische omstandigheden heeft, staat nu het origineel. Op het middenpaneel prijkt Christus zittend op een regenboog met zijn voeten op de wereldbol. Er is heel veel te zien, engelen die op een klaroen blazen, de aartsengel Michael , apostelen en als op een schilderij van Jeroen Bosch kruipen doden uit de openbarstende aarde. Uitverkorenen gaan het paradijs binnen en verdoemden naar de hel. Iemand die bijbelvast is zal veel, zo niet alles kunnen duiden wat er op het schilderij te zien is, wij vonden het indrukwekkend.

Foto’s maken was niet altijd even makkelijk, lampen belichten de schilderijen en voorwerpen en dan viet er ook nog eens soms fel licht binnen door ramen als de zon scheen. Dat merkten we ook toen we weer op de grote binnenplaats kwamen, er is ook een kleine binnenplaats met beelden van het stichters-echtpaar, dan scheen de zon fel en dan weer was het bewolkt . We hebben nog even wat op details ingezoomd en zijn vervolgens blij dat we het prachtige ziekenhuis weer bewonderd hadden,  naar buiten gelopen.

We hebben nog wat rondgeslenterd en hoewel het allang lunchtijd was houden wij het vanavond bij gamba’s. In een kerkje was een tentoonstelling van sculpturen en schilderijen, die kon ons echter niet bekoren. We vonden het welletjes voor vandaag en zijn weer naar de camper gegaan, we waren het roerend met elkaar eens dat het Hôtel Dieu zo niet bovenaan , in ieder geval in de top 3 staat van de  van de mooiste dingen die we deze reis hebben gezien. Het weer echter scoort niet hoog, wel omdat het droog was met aanvankelijk opklaringen maar in de loop van de middag werd het bewolkt en het was met 19º te fris voor midden september.

Liverdun 17-09-2025, woensdag

De bedoeling was om vandaag naar Langres te rijden, een mooie tussenstop op weg naar huis waar we zondag willen komen. Gisterenavond kregen we een appje van onze zoon dat er zondag volgens Weeronline 8 mm regen werd verwacht. Vanmorgen nog een paar weerapps geraadpleegd en de hoeveelheid regen die werd verwacht was inmiddels nog groter. Tijdens het ontbijt overlegd, misschien moeten we zaterdag naar huis dan, om in de stromende regen de camper uit te moeten pakken, er zijn leukere dingen. En morgen is er een algehele staking, wat als er wegblokkades zijn? Dus dan skippen we Langres, al vaak geweest  en rijden we door naar Liverdun waar we anders morgen heen  zouden zijn gereden. Al met al is het 2x zo ver rijden, 250 km ,  dus dat doen we . Wat is het toch heerlijk als je zo snel eensgezind bent. 

Het was ruim 3 uur rijden via de tolweg, we hadden bij Toul een file dus wat oponthoud. Voor Nancy de snelweg af en via het Moezeldal slingerend naar Liverdun gereden die in een bocht van de Moezel ligt. De cp ligt bij de Moezel, vlakbij een camping, er zijn voorzieningen om de hoek en aan de overkant van de Moezel is een kasteeltje. We hadden gelezen dat Liverdun bovendien een aardig dorp moest zijn, al die ingrediënten maakte dat we hadden gekozen voor Liverdun als overnachtingsplaats. En na dorp en steden is het staan in de natuur ook fijn

Nu was het koud vannacht, 10º en om 11.00 uur nog slechts 13º bij bewolkt weer. De cp moesten we even aan wennen, er waren wat modderige stukken maar toen we onze draai hadden gevonden en naar de Moezel met het kasteel aan de overkant waren gelopen, vonden we het een aardig plekje, ook omdat je er zonder restricties buiten kunt zitten en het is nog gratis ook. Naast ons ligt een stuk grasland waar ik nog voor de lunch blijmoedig doorheen huppelde , wat vlinders probeerde te fotograferen, bloemen dat was wat makkelijker.

Na de lunch brak de zon door en de temperatuur liep toen snel op naar een graad of 22. Dus voor het eerst in een aantal dagen konden we weer heerlijk in de zon lezen, het dorp hadden we al van de verte op de foto gezet, we zaten prima. Na half vijf werd het wat bewolkt en ik werd toch nieuwsgierig naar het dorp die ook een historisch centrumtje moet hebben. Omdat het dorp een stuk hoger ligt wenste Everdien mij succes en ik ging alleen, aanvankelijk langs een pad met walnotenbomen, nog niet rijp, op stap richting het dorp wat maar 17 min. lopen zou zijn naar de kerk.

Dat lopen ging allengs moeizamer want in het dorp gekomen ging het vrij stijl omhoog. Ik vond omkeren geen optie want met de top, lees de kerk in zicht, zette ik door, ik ben toch geen sneeuwvlokje sprak ik me amechtig hijgend toe. Je zou toch ondertussen wel wat van het historisch centrum moeten zien maar afgezien van het tamelijk gestileerde kasteel Corbin, waren er niet veel bijzondere huizen waar te nemen. Uiteindelijk de kerk bereikt die ook nog eens foeilelijk bleek, maar ik had gelezen dat er een punt moest zijn waar je de Moezel moest kunnen zien. En jawel, mijn moeite werd beloond, een prachtig uitzicht over de bocht in de Moezel, de enige dissonant was soms het tegenlicht van de al tamelijk laag staande zon. Maar de conclusie is toch dat de skyline meer beloofd dan het dorp kan waarmaken.

De terugweg ging van een leien dakje, ik had inmiddels trappen ontdekt die steil naar beneden naar het station gingen en daar was vlakbij de onderdoorgang naar de cp. In de camper gekomen bleek dat ik 5000 stappen had gelopen, de pijn zat in de 17 verdiepingen die ik had beklommen volgens de app. Een ijskoud alcoholvrij biertje smaakte prima, het was een mooie middag met brede opklaringen en uiteindelijk zoals gezegd , 22º.

Pont a Mousson 18-09-2019, donderdag

Vannacht reden er vanaf even na half 6  af en toe auto’s over het pad die lak langs onze camper liep. Zo vroeg al naar de moestuin of de hond uitlaten in de ochtendschemering? Hoe dan ook ik was klaarwakker en Everdien merkte  niets, gelukkig geen smart om te delen. Later hebben we van onze Belgische buren begrepen dat je een uur voor zonsopgang mag vissen tot een uur na zonsondergang, dus het waren vast vissers.

Het was koud vannacht, 10 º en de zon die boven de  de boomtoppen verscheen, deed het bedauwde grasland mooi schitteren. Daar hoorde eigenlijk een klassiek muziekje bij of ‘Morning has broken’ van  Cat Stevens.

We stonden vannacht met 7 campers , 1 Zwitserse, 6 Nederlandse. Ook de camping naast de cp stonden  veel Nederlanders, we zien ze veel de reis . 

Het was maar 20 km rijden  naar Pont a Mousson, op de cp bij de jachthaven hebben we ontelbare keren gestaan, vooral op de terugreis uit het zuiden. Eerst vanuit Zuid Frankrijk, later  op de terugreis vanuit Marokko en/of Spanje. Vanuit Pont a Mousson  is het maar 5 uur rijden naar huis toe. Omdat we weten dat er bij de cp een bakker zit die heerlijk brood en gebak verkoopt naast andere specialiteiten, hebben we vanmorgen ontbeten met een yughurtje en een banaan. We hebben dan ook meteen na aankomst lekker brood en een chocolade gebakje gekocht, die heet geloof ik Opéra, what’s in a name, de smaak was verrukkelijk.

Het is altijd vol in Pont a Mousson maar omdat we er al om 10.00 uur waren konden we een plaats uitkiezen aan het water, naast 2 Belgische campers, zowel de mannen als vrouwen blijken verwoede vissers te zijn, gezellige mensen. Ze vissen op brasem en meerval , het enige wat we ze hebben zien hangen was een ondermaats visje., een voorntje.

Omstreeks het middaguur zijn we naar het stadje gewandeld, over de brug en je bent in het centrum waar het gezellig druk was. We zochten een restaurant uit, het werd Pierre Boneventure, daar zat het bomvol, een goed teken, we konden nog een tafeltje bemachtigen. We kozen beiden voor zalm met een romige cognacsaus en  lekker gekruide gebakken gekruide aardappeltjes en ijs na.  Na de lunch terug gewandeld naar de camper en de hele middag gelezen  bij de waterkant en af en toe met de Belgen gebabbeld. Wat een geluk dat we de laatste dagen in Frankrijk mooi weer (zullen) hebben.

Of we nog iets van de stakingen hebben gemerkt waar een miljoen mensen aan mee hebben gedaan volgens de vakbonden. Ja, maar geen last van gehad. Bij Nancy waar we de snelweg op opkwamen was een kilometers lange file stapvoets rijdend verkeer, dat was de opération esgarcot, deze operatie slak was op verschillende snelwegen in Frankrijk waar vakbondsleden met een slakkengangetje het verkeer achter hun hield . De file was richting Nancy, wij reden de andere kant op.  En in Pont a Mousson was een wel heel kleine demo van hooguit 5 mensen, we hebben nog even gepraat met een strijdlustige  dame over het oprukken van  extreem rechts in grote delen van de wereld. 

En wat was het fantastisch weer, onbewolkt en 26º bij een heerlijke bries die over de Moezel woei. We blijven morgen ook nog hier, dan wordt het nog warmer.

Pont a Mousson 19-09-2025, vrijdag

De ochtend begon met mist, een verschijnsel wat bij de herfst hoort, het was ook maar 10º buiten.

Belgische buren vertelden gisteren dat ze een fietstocht over een dijk langs de Moezel naar Metz hadden gemaakt. Heen en terug is dat 36 km. Hoewel we de fietsen bij ons hebben besloten we na ampel overleg dat dat niets voor ons was.Ten eerste omdat we besloten hadden  dat we de kerk Saint Laurent willen bezoeken en ten tweede omdat we , of liever gezegd ik ,nog even wil blijven lopen als oefening. Ik heb nu 1,5 jaar last van hielspoor en heb sinds een paar maanden een kunststoffen spalk om omdat de oorzaak van mijn hielspoor ligt in een verkorte kuitspier. En er zit verbetering in, zij het langzaam , maar toch.

Vanmorgen eerst naar de bakker geweest, daar hadden we zulke lekkere gezien date wel als maaltijd kan dienen. Dus hebben we een stuk pizza, 2 wraps met kip en stukjes kip met krokante korst en een dressing gekocht.

We zijn rond het middaguur de kerk gaan bezichtigen , de enige kerk die open is trouwens. Nu zijn we , zoals we gisteren al zeiden, al vaak in Pont a Mousson geweest. Meestal kwamen we de cp niet af, we waren er louter ter overnachting als we terug kwamen uit het zuiden en dan de volgende dag nog 6 uur moesten rijden naar huis ( en geen 5 zoals ik gisteren schreef) Of om wat te eten , een terrasje te pikken maar die kerk hebben we nooit bezocht. In de kerk Saint Laurel is een tamelijk bijzonder retabel te bezichtigen. Het retabel heet  Philippe de Gueldre (Filippine van Gelderland) omdat het in haar opdracht werd vervaardigd in  de 16e eeuw in Antwerpen Filippine van Gelderland was de dochter van de hertog van Gelderland.

 Retabel Philippe de Gueldre, een drieluik. De andere foto' zijn van de luiken en het gouden middenstuk. Verder zie je details van het midden stuk.

Het is een drieluik dat deels geschilderd is en deels bestaat uit reliëfs van goud, dat is  het centrale gebeeldhouwde gedeelte. Het is werkelijk prachtig om te zien, als het drieluik open is zie je afbeelding die de paastijd moeten voorstellen, en hij was nu geopend. Als de geschilderde zijluiken gesloten zijn stelt het de evangelies van de vastenperiode voor. Ondanks het feit dat je het drieluik niet helemaal kon zien,  er staat een getralied hekwerk voor, kon je heel goed de details zien, die prachtig waren. De zon scheen pal door de ruiten achter het drieluik, dus hadden we last van tegenlicht bij het maken van foto’s.

Nav van een opmerking van Ben gisteren over de korte afstanden die we deze reis  rijden, geldt dit nu ook  in zijn algemeenheid en niet alleen deze reis. Bijvoorbeeld : lange tijd was , zeker toen we nog werkten onze eerste stop op weg naar het zuiden ,  Langres (585 km) , toen werd het Bulgneville(535 km en nu ook op de heenreis vaak al Pont a Mousson  (445 km). Hoe ouder hoe korter de afstanden zal wel een conclusie kunnen zijn.

De Belgische buren nodigden ons uit voor een apéro tussen de middag, dat is ons te vroeg, misschien later vanavond.

Het weer was fantastisch, daar werden we euforisch van , onbewolkt, een briesje en 29º.  En omdat we niet meer naar Marokko gaan deze winter, kon het nog wel eens heel lang duren voordat we deze heerlijke temperatuur weer zullen meemaken.  Morgen rijden we naar België.

Malmedy 20-09-2025, zaterdag

Soms lopen dingen geheel anders dan je van tevoren kunt zien, trouwens we geloven niet in waarzeggerij of niet op feiten gestoelde voorgevoelens. Dan bedoel ik niet dat onze aardige Belgische buren al voor dag en dauw waren vertrokken zodat we ze niet hebben kunnen groeten,  ivm het slechte weer de komende dagen in Frankrijk gaan ze richting de Middellandse zee.

Nee, ik bedoel dat we naar Bilzen wilden rijden, de laatste jaren regelmatig een laatste stop op weg naar huis. Dit omdat het dan nog maar zo’n 2,5 uur rijden is en bovendien hebben ze enige aardige restaurantjes in het kleine centrum waar Everdien er een goede gewoonte van heeft gemaakt om daar  garnalenkroketten met frites te eten. Nee, geen Bilzen dit keer.

We vertrokken al voor 9.30 uur , al snel waren we op de snelweg langs Metz naar Luxemburg. En wat was het druk, ondanks het feit dat er op zaterdag slechts een enkele vrachtauto rijdt. Zo’n 10 km voor de grens zag ik een mini geel bordje met  België staan bij een afslag. Everdien zei dat een dergelijk kabouterbordje ook al stond bij een eerdere afslag, het zal wel, niets van déviation erbij. Een paar km voor de Luxemburgse grens, verrek een file, grenscontrole? Zover rijkt de invloed van Wilders toch niet? 5 km verder en een uur later zagen we de oorzaak van het toch wel langdurige oponthoud, wegens wegwerkzaamheden werd de 2 baans weg 1 baan, waar ook nog eens invoegend verkeer van een weg van rechts op de ene baan bij moest, ritsen in optima forma. We wisten de goede moed erin te houden tot we plotseling een bord zagen met route Arlon barrée. Shit ,  de omleiding gemist, dan maar richting Trier. Al rijdend overleggend wat te doen, via Trier en Duitsland naar huis of via de Ardennen naar Stavelot of  Malmedy. Geen benzinestation of parkeerplaats om te stoppen om te overleggen en wat vervelend was, ik moest ook nog poepen. Niet door de stress, want gelukkig bleven we relaxed, we zijn niet altijd zulke ijskonijnen. De eerstvolgende afslag genomen, we hadden al besloten niet naar Trier te gaan maar via de Ardennen. Op de oprit naar een natuurpark even gestopt, en de TomTom op  Malmedy ingesteld. Na 3 lange tunnels eindelijk  een benzinestation, zodat we niet alleen konden tanken maar ik me ook kon ontlasten, wat kan dat een opluchting zijn, dat moet toch herkenbaar zijn. 

Trouwens we hadden al  door een mooi  Ardennen landschap gereden en kwamen in een vallei waarin Malmedy ligt tegen de Hoge Venen aan. De cp ligt dichtbij het centrum en we waren daar omstreeks 13.15 uur. Te laat om de stad in te wandelen voor eventuele garnalenkroketten maar we hadden nog pizza over van gisteren, te ruim lekkere dingen bij de bakker gekocht.

Het zag er de hele middag dreigend uit maar het bleef toch droog dus hebben we de stoute schoenen, ik  met steunzolen , aangetrokken  en zijn naar de stad gegaan. Malmedy heeft een klein maar gezellig centrum, rondom het plein Place Albert 1er zijn veel terrassen. Daaraan ligt ook de  kathedraal  HH Petrus Paulus en Quirinus, waarvan de naam mooier is dan de kerk maar die vooral een mooie preekstoel heeft. Naast de kerk ligt  het  oude klooster Malmundarum wat nu een museum is, waar je kunt zien dat de geschiedenis van Malmedy bestaat uit leerlooierijen en het vervaardigen van papier . Dat museum vonden we minder interessant, wel trok ons een aantal prachtige huizen, waaronder villa’s uit de Belle Époque periode, waarvan sommige de uitstraling  hebben van een klein kasreel . 

Het werd tijd , omdat er ogenschijnlijk buien naderden, een restaurantje op te zoeken, we vonden er één waar ze garnalenkroketten op de kaart hadden staan. Met respectievelijk witte wijn en La Choufe bier smaakten ze voortreffelijk, daarvoor hoefden we niet naar Bilzen te rijden.  Het centrum met zijn vele terrassen vonden we  gezelliger dan Bilzen, zeker omdat ze ook nog druk bezocht werden, ook omdat het droog bleef. Elk voordeel heb zun nadeel  , we moeten morgen wel wat verder rijden om weer thuis te komen.

Bij  de cp gekomen raakten we in gesprek met onze buurman die ook al lang kampeerde. Zijn eerste camper was een Magirus Deutz door hemzelf ingebouwd, op een  foto getoond door de terecht  trotse man zag hij er prachtig uit. Hij kwam terug van de Moezel, hij gaat er nooit meer heen , zo druk dat het vervelend was met al die campers. Toen we hier op de cp kwamen vanmiddag,  hoorden we eenzelfde verhaal van een `Belgische camperaar, hij had het nog nooit zo druk met campers  mee gemaakt, voor hem ook een gepasseerd station, ‘nooit meer meneer’.

Een beetje een merkwaardige dag waar we nu een goed gevoel over hebben , de eerste helft pet en vanmiddag door wat contacten hier en het terrasbezoek en de krokettengarnalen, heel leuk, ook omdat we weer een nieuwe plek hebben ontdekt. En bovendien is het nu om 20.00 uur nog steeds droog, het werd 25º. 

De 2e kamer heeft Antifa tot een terroristische organisatie bestempeld, vanmiddag en vanavond blijkt dat bij de anti-immigratie bijeenkomst dat het werkelijke gevaar van extreemrechtse , fascistische knokploegen komt. Wie haat  zaait in de 2e kamer zal haat oogsten op straat. Fuck fascisme!

Warnsveld 21-09-2025, zondag

Vanmorgen regende het een tijdje flink door, vannacht ook een paar buitjes gehad. Maar toen we om een uur of half 10 vertrokken was het weliswaar zwaar bewolkt maar droog. De Ardennen oogden somber hoe anders was dat gisteren. Dat maakt trouwens de stap om naar huis terug te gaan wat minder groot. In ruim 3 uur waren we thuis, het was wel druk maar het verkeer reed goed door.

Gewoontegetrouw hielp onze zoon Martijn mee de camper uit te pakken, na 1,5uur moeten we alleen morgen de fietsen  er nog uit halen. En het is fijn dat er nog bloemen bloeien in de tuin,

We hebben weer een heerlijke reis gehad, veel dingen gezien waaronder de vergeten plekjes en een aantal dorpen die we ons met plezier zullen herinneren. Het was zeker geen verkeerde keus om dit keer 5 weken naar Frankrijk te gaan.  En zoals altijd hebben we het met elkaar heel fijn, nog steeds na de 55 jaar dat we nu samen zijn.